Luc maakt grote bewegingen met zijn arm met het apparaatje in zijn hand, net alsof hij met een Wii tennis staat te spelen.

Wat hij doet? Hij probeert met de afstandsbediening de TV aan te zetten, maar de cursor kan dat vakje niet bereiken.

Hij foetert wat af ondertussen. Klaar en duidelijk: hij verliest.

Later aan tafel blijkt dat elke TV-gegadigde tennis heeft staan spelen met de TV.

Dat doet me denken aan lang geleden. Toen kregen we de TV op de hotelkamer gewoon niet uit.

“Nah” zei Luc en trok de stekker uit.

“Nè nè nè nènènènè” deed de TV en het beeldscherm verspreidde een helder wit licht. Dat en slapen? Dat is voor Luc onmogelijk.

“Nah” zei hij nog eens en zette de TV met zijn gezicht tegen de muur.