Er was een geroefel in onze klimop, maar een geroefel. Nu nestelen er alle jaren wel merels hier ergens in de omtrek maar die maken nooit zo een heibel in de klimop. Waren ze daar een burenruzie aan het uitvechten?

Tot die morgen, ergens deze week, dat ik door het raam op de overloop keek en de duif zag neerstrijken. En ze verdween helemaal in de klimop. “Aha” dacht ik, want ja, we hadden al meermaals een duif hier in onze contreien, meer nog, op ons eigendom gezien. Vandaar!

Dat geroefel zal dan geen ruzie geweest zijn, maar eerder gefoefel.

Voor zover we kunnen zien, zijn het houtduiven. Het kroost hebben we nog niet aanschouwd.

Nu nog de mezen en de mussen overtuigen en de zwaluwnesten op tijd ophangen voor volgend jaar.