De laatste dag, zo iets voor we de ferry zouden nemen naar Ardrossan, liepen we nog even in de lokale chocolate shop binnen. Ik wou een kleinigheidje kopen als dank voor het gebruik van de power bank.
Bij het betalen zag ik aan de kassa het bordje: “Belgian Nougat”. Ik stootte Luc aan en de dame begon te vertellen dat hun chocolates gemaakt waren met Belgische chocolade van Callebaut. Die kochten ze in het groot aan.
En omdat we Belgen waren, kregen we elk een overheerlijke praline van -jawel- Belgische chocolade waar men een Schotse praline had van gemaakt.
bea
Een stukje thuis in den vreemde