Zoek
De week voor Kerstmis stond er bij ons in de Colruyt een kassierster met een gewei op haar hoofd. Ik had daar zo een dubbel gevoel bij. Enerzijds vond ik het wat overdreven, ik zou het nooit doen. Maar anderzijds had ik er toch bewondering voor dat zij zich niets liet gelegen liggen aan een eventuele mening van anderen.
Van mijn mening hoefde ze alvast niet bang te zijn. Leven en laten leven en voor zover ik er geen last van heb, wat maakt het mij dan uit.
Twee dagen later zagen we haar weer, ook weer met gewei.
Het Nieuwsblad echter plaatste een artikel met als titel: “Dit doe je beter (niet) tijdens de feestdagen met als eerste punt: “je bent geen ornament, waarbij ze het gewei naar carnaval verwijzen.
En dan vraag ik me af wat er fout is aan een diadeem met gewei als beren- of muizenoren op een muts of kap zo hip gevonden worden. Verder vraag ik me ook af waarom iedereen toch zo graag gaat lopen verkondigen wat een ander beter wel of niet zou doen.
Dan denk ik dat ze dàt beter niet zouden doen.
Bea
Iedereen heeft tegenwoordig een oordeel. Of beter: veroordeel. Vaak over onbenullige zaken, die het bespreken niet waard zijn. Dat doen ze beter inderdaad wat minder. Verdraagzaamheid. Ieder in zijn waarde laten… Ook de kassierster met gewei.
Eerlijk, ik zou het ook niet opzetten, zo’n gewei, maar ik bewonder de winkelbediende die het wel aandurft. Misschien MOET ze dit wel dragen van haar baas? Dan is het natuurlijk heel erg voor haar.
Oei, nu begin ik zowaar ook te oordelen en te suggereren over zoiets onbenulligs en dat doe ik beter niet.
ms
Neen, als het moest, hadden de anderen er ook eentje op gehad. Dat was niet het geval.
liliane
Inderdaad,leven en laten leven zolang niemand er last van heeft.
Kakel
Wat maakt dat nou uit? Ik ken mensen die hebben knalroze of lichtblauw haar. Daar benadelen ze toch niemand mee. De balk en de splinter, hè?
Fijn weekend!