Broer vertelde. Hij had zo een beltoon op zijn gsm. Hij had dat maar niets gevonden om daarbij wakker te worden. Hij had zich afgevraagd of er, omdat er zoveel slaapliedjes waren, toch geen enkel wakkerwordenliedje zou bestaan.

Hij zocht en vond. “Iemand had zich precies hetzelfde afgevraagd” zei Broer. Sedertdien wordt Broer gewekt door: Wakker worden van Jochem Myjer. Goed gevonden van Broer, maar voor mezelf vind ik dat toch wel wat te hevig.

Want zie je, ik had ook al meerdere keren die beltoon van mijn telefoon veranderd omdat gewekt worden door een idioot getingel me niet zo zinde. En toen dacht ik ineens aan een logske van vroeger: “Wij zijn wakker“. Zou dat niets zijn?

Sedertdien worden wij -ah ja, Luc slaapt bij mij- gewekt door Johnny and The Hurricanes met de eerste twaalf seconden van de “Reveille Rock“. Inderdaad enkel de eerste twaalf seconden. Het vervolg mag er best zijn maar om wakker bij te worden vind dat toch wel wat te hevig.