Gisterenmorgen repte ik me naar de waterton. Ik had er ineens aan gedacht dat ik eergisteravond vergeten was om de bloemekes te gieten.

En daar zat ze.

Ze bewoog zich niet toen ik naderde. Ze was dan ook klaar en duidelijk ziek. Dat is zelfs zichtbaar op de foto.

Nu hebben ze me altijd verteld dat je verdwaalde reisduiven moet binnenbrengen in het duivenlokaal. Lang geleden, toen ik kind was, kreeg je nog 5 frank als je dat deed. Maar hier is niet echt een duivenlokaal. Vorige keer heeft Luc heel Landen rondgereden alvorens hij een adres kreeg waar hij het beestje kon achterlaten. Inderdaad, deze is niet de eerste die hier strandt.

Daardoor wisten we natuurlijk dat we niet heel Landen rond moesten, maar dat we hier in het dorp achter de berg terecht konden. Dat zou zo inderdaad zo geweest zijn, ware het niet dat het een zieke duif betrof. De man wou ze niet aannemen want dan zou hij zelf met een heel ziek duivenkot komen te zitten.

De eigenaar contacteren zag ik ook zo niet zitten, want daar had ik ook al een verhaaltje over. Die eigenaar had na het opbellen gezegd: “ik hoef ze niet, wring ze maar de nek om”.

Allemaal gemakkelijk gezegd. Het is niet onze hobby. Zij hebben er de vreugde en het plezier van en gaat het fout, dan kan een ander het oplossen. Dat we zo een verdwaalde duif terug op het juiste spoor zetten, dat vind ik normaal. Maar dat ze een ander hun problemen laten oplossen …

De man vertelde Luc wel waar hij de duif kon gaan afgeven, maar daar is niet altijd iemand. Een paar heen-en-terugskes later is het dan toch in orde gekomen, alhoewel in orde? De gezondheidstoestand van die duif in aanmerking genomen …