Als ik het voorbije weekend niets te doen had, kon ik misschien eens overwegen om naar M’Eire Morough te gaan. Dat mailde Laura.

En terwijl we daar dan toch waren -dat zette ze erbij- konden we ook Dendermonde eens bezoeken, want dat was een schoon stadje. Ze wist niet dat we dat in 2011 al deden bij de zjubilee van tante Gee.

Wij zouden zaterdag naar Dendermonde gaan, maar Luc was niet bepaald enthousiast te noemen. Hij had een excuus. Hij had nog maar eens een bronchitis. Die vier jaar dat we geen auto hadden, had hij er zoveel niet. Terug de auto wegdoen? Weer met de fiets boodschappen doen? Geen uitstapjes verderaf meer? Poeh!

In elk geval zei ik donderdag dat ik wel zilveren keltische oorhangers of -bellen of earcuffs (hoe heten die dingen in het NL) wou en dat ik overwoog om dan toch maar eens terug naar het Schots Weekend in Alden Biezen te gaan.

Toen zei Luc dat die waarschijnlijk ook in Dendermonde zouden staan. Blijkbaar wou hij toch wel gaan maar verhinderde die bronchitis dat hij daar zijn eigen enthousiaste zelf over was.

Zaterdagmorgen echter toen hij bijna in een hoestbui bleef, vond ik het raadzamer toch maar thuis te blijven. Eerst Luc genezen en dan verder plannetjes maken.

Jammer maar helaas voor Dendermonde. Ik heb maar onmiddellijk een vraagteken gezet achter de titel van dit log, waarvan ik de voorbereiding al had geschreven.