Nog even eens over Sloef. Sloef -zoals toch algemeen geweten- is de kat des huizes, die de beginjaren van het blog voor zijn rekening nam. Beginjaren? Tot zo tweeënhalf jaar geleden zoiets. Dat zijn al niet echt de beginjaren meer.

Nu schrijf ik niet veel over de kat, maar ik ga hier toch een whatsappje quoten, dat ik deze week verstuurde.

Sloef is een pasja. Hij laat zich dienen.

Daarnet stond de keukendeur tegen en hij stond me gewoon te bekijken met een air van: “zie je niet dat ik door wil?” Toen ik geen aanstalten maakte heeft hij ze uiteindelijk zelf open geduwd.

Ik geloof zelfs dat ik hem hoorde zuchten.

Ja, ik ben nog altijd gek op die kat. Ja, ondanks dat er mensen op uit zijn om alle katten te weren.

Ach ja, de haters, ze moeten altijd iemand vinden om te haten. Zijn het de rokers niet, dan zijn het de 4×4 rijders. Zijn die het niet, zijn het de katten.