Zoek
Het is lang geleden, maar dan ook heel lang geleden. Ik zat in het tweede leerjaar, Broer in het tweede kleuterklasje en we liepen samen naar school: ik met een gesteven blinkend zwart schort met lange mouwen en Broer met een grijs kieltje.
(Lees verder onder de foto)
Dit model, maar dan in zwart (satijn?)
Fotootje gevonden op Ebay.
Later, toen bleek dat de andere kinderen dat niet meer droegen, moest ik thuis toch nog een schort aan, maar dan zo een voorbindschort. Dat was om mijn kleren niet vuil te maken bij de klusjes, wist mijn moeder. En zelfs mijn nog niet volledig ontwikkelde denkmaterie vertelde me toen al dat het nu toch al gelijk bleef of je een schort of een kleed waste.
In het hoger middelbaar moesten we in de school weer zo een blauw schoolschort aan. Dat was een kwestie om geen onderscheid te maken, wat ze dus -volgens mijn al verder ontwikkelde denkmaterie- juist wél deden, want de ene stond al beter met die kleur of met dat soort kraagje.
Ik heb me daarna dan ook altijd verzet tegen het dragen van eender welk uniform, al maakte ik een uitzondering voor de evenementen, maar die zijn nu voorbij. Ik zal geen uitzonderingen meer maken.
Broer heeft later nooit nog een kiel aangemoeten, voor jongens gold de regel van dat onderscheid dus niet.
Hier ten huize zijn schorten dus volledig uitgerangeerd, maar aan het aanbod op internet te zien is dat geen algemene regel.
Bertie
Die van de foto is best een mooi schortje, net een echt jurkje.
Uniformen kenden we niet, ook niet op de nonnenschool waar ik zat, ik geloof dat het verboden was.
Vroeger leek het me ideaal, alle kinderen hetzelfde gekleed, geen onderscheid wat je zegt. Later hoorde ik dat het niet hielp. Ook niet in Engeland en andere landen waar het gebruikelijk was.
Waar dat onderscheid dan nog in zat?
Misschien in het voortrekken van rijkere meisjes? Daar waren nonnen goed in!
ms
Ik vond, als kind, dat zwarte ook niet lelijk, maar je moest er wel nog een ander kledingstuk onder aan. Maak er dan ineens een kleedje van.
Onderscheid verberg je niet achter een schort. Die modellen waren dan ook zo gemaakt dat de iets rondere meisjes er ronduit als lomp uitzagen want er mocht geen ceintuur in het ding.
Gelukkig was ik in die tijd nog een smalle lat.
annaberg
Hier ook geen schorten. Zes jaar blauw met een groen biezeke in het middelbaar was genoeg.
ms
En die turnpakjes? Niet de gebruikelijke blauwe broekjes en wit t-shirt, maar in één stuk. Net een beebiekostuumpje.
Rob Alberts
Alleen bij de padvinders droeg ik een uniform.
Al lijkt het er nu vooral op dat de pubers met elkaar een uniform afspreken.
Mode bepaalt veel in hun leven.
Vriendelijke groet,
ms
Dat is dan hun eigen keuze en niet opgelegd. Diegenen die niet willen zullen niet bij de groep horen, maar misschien willen die dat net niet.
Kakel
Keukenschorten, ik spuug erop! Dan maar spetters op mijn kleding.
Als kind moest ik een nette jurk met kriebelmaillot en gelakte schoenen dragen. En oh wee als de neuzen van m’n schoenen kaal werden of ik een gat in m’n maillot viel. Nog steeds ben ik allergisch voor “nette” kleren. M’n moeder vond die belangrijker dan mij. Ik ben de schok nog niet te boven.
ms
De mijne stuurde me ooit met een roze kleedje naar de speelpleinen en was woest omdat we van een duin gele zavel een schuifaf hadden gemaakt. Dat roze ding zag er niet uit.
Matroos Beek
Ik liep ook in uniform in het middelbaar. Donkerblauwe trui, witte blouse en plooirok. De eerste drie jaren moesten we daar een schort boven dragen. Een blauwe in nylon. Vreselijk. Vervolgens ging ik naar een andere school waar we enkele donkerblauw en wit mochten dragen. Geen schort meer. Oef. In ieder geval wilden de nonnen geen onderscheid zien tussen gewoon en rijk. Maar ze lieten het ons anders wel goed voelen. In mijn klas zaten de dochter van een rechter, een piloot en een dokter. Vooral die van die dokter was een grote deugniet. Maar in haar geval werd dat duidelijk getolereerd. Het uniform dekte het onderscheid niet.
ms
Ik kan daar eigenlijk niet zo heel veel over vertellen. Door de situatie thuis was ik een erg in mezelf gekeerd kind. Ik weet dat er onrecht was, maar of het over rijken ging, dat zou ik niet weten.
Matroos Beek
Tegen een voorbindschort tijdens het koken heb ik niks. Integendeel. Mijn man draagt ze meer dan mij. Maar dan wel geen met bloemetjes hé…
ms
Hier is geen enkel schort in huis. Wij lopen thuis met iets gemakkelijk rond en als we daar op slodderen dan trekken we gewoon iets anders gemakkelijk aan.