September kwam en bracht het einde van de zomer mee.
Wat september ook nogal dikwijls meebrengt is een zekere weemoed. Deze keer -en ik denk dat dat ook al vaker voorkwam- heeft september de gehele orde in mijn hoofd op stelten gezet. Alles wat er in zit lijkt ineengestort, complete chaos.
Mijn gedachten razen heen en weer, ik concentreer me om probleem zus op te lossen en probleem zo, dan is probleem anders ook ineens uit de weg.
“Laat me toch gerust” denk ik, als weer één of andere aan mijn oren komt hangen met een vraag waar ik de oplossing niet van weet? Ik wil probleem zus en zo en anders niet achteruit schuiven voor maar weer een probleem waar ik tot dan toe geen rekening mee hield.
“Mijn hoofd zit eivol” zucht ik. “Ik kan niet meer” denk ik terwijl ik toch maar verder ga.
En dan komt Luc met één van zijn problemen op de proppen. We tanken en Luc zegt: “help je me eens mee onthouden dat de naft hier 1.279€ kost, dan vergelijk ik dat even aan de pomp wat verderop.
Probleem zus en zo en anders smakken de deur dicht en zeggen tegen probleem 1.279€: “jij komt er niet in!”
Ik heb er dan maar een concept van gemaakt.
Bokrijk – 24 september 2017
elsjeveth
Strak plan! een concept probleem ga ik ook eens proberen
ms
Misschien lost het zichzelf wel op.
Bertie
En ik had je nog wel mijn problemen willen voorleggen… 😉
ms
Misschien overlappen ze wel en kunnen we delen.
Bertie
Heb je een paar dagen? ☺
ms
Oei! Ik heb drie punten, maar ik kan er eindeloos over uitweiden.
Bertie
Daar begin ik niet aan, ik heb al punten zat van mezelf.?
Matroos Beek
Ook hier kopzorgen… ik plaats ze in de koelkast, maar telkens ik ze opentrek als ik iets nodig heb, word ik ermee geconfronteerd… Er zijn zo van die dagen… zoals vandaag…
ms
Inderdaad, er zijn zo van die dagen. Dat van die koelkast klopt ook wel. Je moffelt ze weg maar dan ineens, door een simpele opmerking, zijn ze daar weer, ongewild maar toch present.