Zoek
Bij het opduiken van de supermarkten had je indertijd de winkel en je had de parking. Iedereen stond waar hij plaats vond.
Toen begonnen de borden op te duiken dat bepaalde plaatsen werden voorbehouden voor personen met een handicap1.
Veel en veel later, toen ik al lang zelf geen kleine kinderen meer had, meer zelfs, toen mijn -toen al- volwassen kinderen zelf al kleine kinderen hadden, doken ook de borden op dat bepaalde plaatsen werden gereserveerd voor mensen met kindjes.
Wat ontbreekt in het rijtje? Wat te doen met ouderlingen die niet meer goed te been zijn? Die moeten wel daar achteraan gaan parkeren want oud worden is geen handicap en je krijgt er geen gehandicaptenkaart(?) voor.
Natuurlijk kan een ouwe mens op die voorbehouden plaatsen parkeren, natuurlijk gaan de meeste mensen daar geen aanstoot aan nemen, maar er moet daar maar eens een hettefretter passeren.
Dat er meer hettefretters rondlopen dan goed voor ons is, blijkt maar uit het groot aantal personen zonder handicap noch kleine kinderen die die plaatsen innemen.
En weet je, Luc en ik, wij parkeren ons altijd zo ver mogelijk van de winkel weg. Dan kan je tenminste met voldoende ruimte je goederen in je auto laden. Oud zijn wij nog lang niet, maar we zijn er wel al dichter bij dan iemand met kleine kindjes.
pske van mske:Ik begrijp wel dat het delicaat is en ik begrijp ook dat een correcte benaming aangewezen is. Maar het wordt een beetje gecompliceerd als je, telkens je de mensen met een handicap wil noemen, je eerst moet op gaan zoeken wat je mag zeggen/schrijven en wat niet. Sjaans maar weer dat google bestaat.
1 KVG
Anna berg
Wij hebben een zwaar gehandicapt kind en kunnen heel wat benamingen aan zolang ze stroken met de realiteit en respectvol zijn. ?
ms
Men hecht zoveel belang aan exacte benamingen maar vergeet dat het daardoor ook is dat mensen het zeer onzeker over/tegen die personen gaan hebben omdat ze niet weten of ze wel correct bezig zijn.
En dan voelt dat kunstmatig aan.
Matroos Beek
Dus dan toch weer ‘mensen met een handicap.’ Lijkt me inderdaad het beste.
ms
Ik herinner me dat mijn moeder zei dat die mensen een gebrek hadden, ze had het soms ook over gebrekkig. Maar dat werd al snel gehandicapt.
En inderdaad ineens -ik was toen al zo goed als volwassen- was er grote heisa, mochten we geen gehandicapt meer zeggen, maar moest dat mindervalide zijn, dat later weer werd aangepast naar andersvalide.
Als ik het nu lees is zeggen dat iemand een gebrek heeft wel correct, maar wordt met een handicap als beter gezien.
In mijn kindertijd bestond het woord handicap nog niet, dat kwam later over, bij de verengelsing.
Bertie
‘Als het beessie maar een naam heeft,’ werd vroeger gezegd. Daar zaten vaak akelige namen tussen maar dit is zoeken.
Bij ons staan nog steeds de parkeerborden voor mindervaliden, ik dacht niet dat iemand daardoor deze mensen stigmatiseerde en zelf lijkt het ze ook niet te interesseren.
ms
Wel eerlijk gezegd, als gebrekkig geen lelijke benaming blijkt te zijn, dan ken ik er geen.
Ik ken wel het woord dat men gebruikte voor mensen met het syndroom van Down, maar dat was toen ook niet als lelijk aanzien omdat het gebruikelijk was, zelfs bij artsen, al werd het dan wel als verkleinwoord uitgesproken.
Wat denk je dat de mensen met een handicap erger vinden: dat er mindervalide op de borden staat, of dat er ene zonder hart op die (laatst overgebleven) plaats parkeert?
Iemand zonder hart is eigenlijk ook iemand met een gebrek, al krijgt hij/zij daar geen gehandicaptenkaart voor.
Bertie
Akelige namen, dat schreef ik al.
Ik weet niet wat er zoal gedacht wordt door gehandicapten/mindervaliden, ik ken er maar een paar en die hoor ik daar nooit over. Ze zijn al blij dat er een parkeerplaats voor ze is.
ms
Ik hoop dan maar dat ze er ook niets op tegen zouden hebben als daar op een dag oudere mensen parkeren die geen kaart nodig hebben.
Op de openbare weg kunnen die dat natuurlijk ook niet riskeren om daar te gaan staan, want daar zijn die plaatsen wél strikt voorbehouden voor mensen met een kaart.
Rob Alberts
Respectvol met elkaar omgaan behoeft eigenlijk geen naam.
Maar jammer genoeg ontbreekt het respect steeds meer bij te veel mensen.
Vredelievende groet,
ms
Respect is een hol begrip geworden. Als je respect al kan opeisen.
Vlinder
Wat dat aan gaat is het in Amerika veel beter geregeld. Daar heb je ook hele brede parkeerplaatsen voor diverse bevolkingsgroepen die wat minder mobiel zijn. En daar wordt ook helemaal niet moeilijk over gedaan. Maar daar zijn de parkeerterreinen over het algemeen enorm groot, een beetje te vergelijken met de parkeerterreinen in België in Frankrijk bij de mega stores. Hier in NL is het allemaal zo krap als de pest.
ms
Dat is nog zo een bijkomend probleem, die parkings waar de plaatsen enkel de breedte van je auto hebben en je er eigenlijk met een springstoel uit zou moeten geraken.
Op zich is het eerder een probleem van de deur. Als je die niet volledig kan openen, mept die deur je gewoon terug de auto in terwijl je nog maar enkel één been buiten hebt.
francky spruytte
Mijn moeder wordt steeds minder mobiel met de dag zodat ze veel tijd nodig heeft om in en uit mijn auto te stappen. Een kaart zou misschien nuttig zijn maar daar geraak ik niet aan voor haar. Mijn dochter heeft beperkingen zoals dat heet maar kan wel flink stappen. Dus via haar ook geen zo’n kaart voor in de wagen als ik met mijn moeder op stap ben.
ms
Gemakkelijk op te lossen met een bord voor oudere mensen.
elsje
Je blog roept veel reacties op. Dat is het positieve van al. Soms denken we teveel na over zaken die eigenlijk heel gewoon zijn en wat Rob aangeeft respect daar draait het uiteindelijk om. Als ik teveel nadenk over wat wel en niet gepast is om te zeggen gaat het vaak mis en zeg ik juist dat wat ik niet zo had moeten zeggen en ook heel anders bedoel. Lastig…
Hier in het Zoetermeerse stadswinkelhart is het vaak heel druk. Je kunt over de koppen lopen. Zeg ik laatst tegen de winkelmadame, tjee wat een hoop volk, het ziet zwart van de mensen. Aiiiiii verkeerd. Een hele discussie, we kwamen er niet uit ik heb met een rood hoofd de winkel verlaten.
Parkeren hoef ik gelukkig niet te doen in het winkelparadijs is op loopafstand van ons huis.
ms
“Zwart van het volk” is bij ons een veelgebruikte uitdrukking. Schrappen we maar ineens het woord “zwart”? Want uiteindelijk is dat maar de benaming van (geen) kleur.
De reacties gaan dus merendeel over “benamingen” en niet over het feit dat oude mensen hier een beetje in de kou komen te staan.
Op een winkelparking kunnen ze nu wel op die plaatsen gaan staan, ze riskeren enkel een rotopmerking, maar op de openbare weg zijn ze wél gehouden de bepalingen van die borden te volgen.