Zoek
Er was een Zweeds feuilleton: “The truth will out” dat aan zulk slakkegangetje over de beeldbuis rolde dat ik dacht dat toch niemand daar zenuwen zou van krijgen, wat in mijn geval dan wel een voordeel is.
Het was geïnspireerd op waargebeurde feiten. Ik vond het al een raar verhaal om waargebeurd te zijn, zelfs al zou het dan maar gedeeltelijk zijn.
En toen gebeurde het onverwachte. Ze kregen me opgesmeten en wel omwille van -telkens maar weer- dezelfde clichés en verhaallijnen die nu in alle feuilletons terug te vinden zijn. Ik vloog recht, zei dat ik niet meer keek en nog voor ik mijn rug had gekeerd had Luc de opname ervan al stopgezet en afgeveegd. Ik denk dat hij blij was dat ik het opgaf.
Maar nu wou ik wel eens weten wat er nu juist waargebeurd aan was.
<…) is geïnspireerd op het ware verhaal van Thomas Quick, die ten onrechte werd veroordeeld als seriemoordenaar.
Als dat alles is kan je, volgens mij, gerust zeggen dat alle misdaadfeuilletons geïnspireerd zijn op waargebeurde feiten. Daar baseren ze zich op een moord en fantaseren er ook een verhaal rond.
Matroos Beek
De fantasie mag niet cliché worden… dan is het geen fantasie meer maar kopie.
ms
Het lijkt wel of hun inspiratie volledig is uitgeput. Als je er één hebt gezien, weet je al wat bij de andere gaat komen.
Bertie
Het klinkt natuurlijk als een aanrader.
Lekker sensationeel.
ms
Het klinkt sensationeel maar is het niet.
Het kabbelt wat vooruit. De personages zijn ongeloofwaardig en je ziet wat er aan zit te komen.
francky spruytte
Eigenlijk komt het altijd op hetzelfde neer. Iedereen pikt van iedereen zijn of haar ideeen.
ms
Het komt er eigenlijk op neer dat ze overal eenheidsworst van maken.
Gelukkig zijn er nog Midsomer Murders en Vera. Misschien niet zo bloedstollend en luguber maar je krijgt tenminste nog iets van de streek te zien.
elsje
Niets zo saai als de waarheid heeft ooit een Hollandse schrijver ooit gezegd. Ook die van seriemoordenaars blijkbaar.