Op zondagavond las ik in de krant dat een school opgeroepen had om gisteren de kinderen in uniform naar school te sturen omwille van pesterijen over kleren. Sommige ouders schoten in hun portemonnee en haalden al voor een hele week kledij als blijkt dat het een één aprilgrap¹ is van de school.

Is dat een één aprilgrap? Eén die begint de laatste week van maart? Eén april duurt maar één dag, namelijk op één april zélf. En die grap wordt al bekend gemaakt nog voor één april begonnen is. Vroeger toen ik kind was noemde men dat “zenderkesdag”. Dus de eerste april stuurde je iemand naar ergens of het bos in. Zelfs dat vond ik soms geen grap. Als ze je zeggen dat je naar de directeur of naar de baas moet, dan moet je er naartoe. Want de directeur/baas zou dat écht wel kunnen gezegd hebben.

Maar blijkbaar moet het altijd straffer en straffer en als zelfs scholen de impact van zo een nota niet zien is het hek helemaal van de dam.

Het tweede vind ik plezanter. Ik las gisteren dat er mensen zijn die geluidloze gifjes kunnen horen². Ik dacht aan bovenstaande, vond het absolute nonsens, maar wou dat toch eens proberen al was het maar om te kunnen zeggen: “Onnozelaars”. Bizar echter is dat wel dat wel klopt. “Ik hoor niks!” zei Luc. Letterlijk genomen hoor je dan ook niks, maar toch hoorde ik het. Ik voelde het zelfs.

¹ Het Nieuwsblad
² Metrotime