Het werd stilaan tijd om eens met die Pokljukakloof af te gaan rekenen. Op internet stonden meerdere vertrekplaatsen, maar die waren zo omslachtig beschreven dat we het maar bij de Toeristische dienst gingen vragen.

Blijkbaar negeren die alle internetverhalen, sturen je recht die berg op tot aan een restaurant en dat is de parking voor de Pokljukakloof.

Juist!

Nu is mijn Sloveens nul, dat was het tenminste, ondertussen weet ik wel enkele woordjes die ik binnen luttele weken vergeten zal zijn, maar voor zover wij zagen waren er wel zaken die mits aanpassing van klinkers toch wel klaar en duidelijk waren.

Volgens mij stond op de plakkaat -zie de foto hier onder- dat het daar enkel parkeren voor klanten was en dat nu net precies onder de grote affiche van de Pokljukakloof.

We dachten “foert Pokljukakloof”, maakten rechtsomkeer en gingen een wandeling maken op het Pokljukaplateau. Die viel nogal kort uit en we liepen dus nog maar eens rond het meer van Bled. Eigenlijk was dat al een beetje als afscheid, het einde van de vakantie zat er aan te komen en we moesten nog wel enkele foto’s hebben van de voorzijde van het vroegere zomerhuis van Tito. De achterzijde hadden we al genoeg op beeld, de voorzijde vergde een stapke langs de drukke toegangsweg.

Ziede nu waarom we terug moeten gaan? Zolang we die Pokljukakloof niet hebben gezien, kunnen we niet zeggen dat diegenen die beweren dat die even mooi is als de Vintgar Gorge gelijk of ongelijk hebben.

Meer foto’s