De plotselinge kou van gisterochtend -mijn telefoon gaf 0° aan bij het ontwaken en er stond rijp op de haag van de buren- deed me aan de Allerheiligens van mijn kindertijd denken.

Bevroren van de kou, de benen in collants -wat eigenlijk een soort dikke nylonkousen waren- met een -te- dunne, wollen jas stond ik toen te rillen op de kerkhoven, maar daar had ik het blijkbaar al eens over.

Die plotse kou dan maar, een mens is het niet gewend. Ik gooide nog een deken bij op het bed en vraag me af of het door het vermageren ineens zoveel meer opvalt dat het koud wordt.

Ze geven wel zachtere dagen, het zou mogen, ons verblijf in de Eifel zit er aan te komen en daar had ik vorig jaar vestimentaire problemen omdat ik geen zomerkledij bij had.

Het zal dit jaar blijkbaar wellicht anders zijn …

Als het zo koud blijft, gooi ik in alle geval nóg een deken bij op bed … aan mijn voeten wel te verstaan.