Ik ben overstag gegaan.

Er was de tijd dat ik mezelf voorhield dat ik niks nieuw aan kleding meer ging kopen zo lang ik niet op het voor mij voorbestemde bmi was aangeland.

Dat werkte. In de zomer, de linnen broek, die hing wat lager maar linnen broeken doen dat nu eenmaal en de broekrokken waren veilig … voorzien van een veiligheidsspeld.

De winter, ach dan doen we daar maar een thermisch gevalleke onder, dat moet lukken.

Dat deed het ook, tot ik mezelf eens in profiel in de spiegel bekeek en voor alle veiligheid even aan die broekspijpen ging trekken, waardoor het ganse ding zonder aarzelen, zonder openen naar beneden schoof. Het risico was groot, je zou zomaar eens met je pijp aan iets blijven hangen, ik mocht er niet aan denken.

Bretellen zou maar een belachelijke oplossing geweest zijn. Dus ja, er zat niks anders op, ik moest een nieuwe broek gaan kopen. Ik koos voor een jeansbroek.

Als je dan weet dat ik al zeker 20 jaar, als het er al geen 30 zijn, geen jeans meer droeg … ik verkoos indertijd wel de stretchmodellen, want de klassieke blue jeans vond ik niet gekleed genoeg, of te killig of te gewoontjes.

Na al die jaren … een jeansbroek.

Als ik naar beneden kijk, naar de pijpen en mijn sneakers er onder, ziet het er daar wel erg jeugdig uit. Gelukkig kunnen mijn voeten niet naar boven kijken.

Omdat ik toch een foto bij moet/wil voegen, neem ik het risico op kans van herkenning en zet een foto van betreffende jeans bij dit postje. Ik hoop dat ik kan rekenen op enige discretie, mocht U ooit ergens betreffende jeans zien passeren.

Mijn broek en ik danken U.