Deze week is een kantelweek. Want volgende zondagavond zal er helemaal anders uitzien dan de vorige zondagavond. Het verandert nogal drastisch eigenlijk.

“Twee tot de zesde macht” is -voorlopig- gedaan en we kregen de laatste aflevering van “GR5¹” voorgeschoteld.

Gelukkig had Luc me verteld dat het de laatste “2⁶” van het seizoen was of ik had niet meer gekeken. Het stak me al een paar weken tegen, het is uitgemolken tot en met en verwaterd tot maar weer eens een quiz die aaneenhangt van de cafégrappen.

Omdat het de laatste was heb ik nog gekeken en die viel -gelukkig maar- een beetje mee.

“GR5” … wat moeten we daar nu van denken? Het was niet slecht. Ik vond het goed, zelfs meer dan goed. Was het een topreeks? Jammer genoeg heb niet gestudeerd voor recensent en wil ik daar niet over oordelen.

Nadien geraakte ik niet in slaap. Dat valt niet zo vaak voor. Als ik naar van die reeksen kijk waar ze de spanning tot tegen het plafond stapelen droom ik raar. Vroeger niet, nu wel. Dus kijk ik dat soort reeksen/films liever gedurende de dag.

Maar de spanning was niet de oorzaak bij “GR5”.

Het waren de onbeantwoorde vragen en geloof me mijn hersencellen kunnen vragen stellen … vragen dat die kunnen stellen én blijven stellen. En dat zo telkens bij het wegsoezelen.

De vragen die zij, het personage in de reeks, zich stelde heb ik niet genoteerd omdat daarop het antwoord was dat er geen antwoorden waren omdat hij er nooit naar had gevraagd. De vraag over een eventuele vader bleef in het ongewisse. Daar kan ik mee leven. Maar moest daarom^² …

De vragen die wel opdoken:

• Is het niet wat te gemakkelijk te zeggen dat hij geen antwoorden heeft omdat hij er nooit om vroeg?
• Is er niemand op het idee gekomen dat het toch maar raar was dat ze thuis pas nà drie jaar iets van de Franse politie hoorden?
• Is zij dan zwanger over de Alpen gegaan? Of met een beebie in de rugzak? Of met een kind van maximum 4 jaar? Of is ze niet te voet gegaan?
• Loopt een meisje met zo’n trauma niet eerder recht terug naar haar moeder? In plaats van het onbekende op te zoeken?

Ze hebben in die reeks ook àlles meegemaakt: dingen waarvan ik denk dat je na zo een ervaring je rugzak op de trein gooit en naar huis gaat, maar neen, ze gaan door en verspillen geen woord meer aan wat gebeurde. Zoals Luc zegt, als je ze enkel en alleen die 42km per dag ziet stappen, is er ook niet veel aan.

De acteurs? Goed hoor, meer dan goed … maar waarom Lucas Van den Eynde? Ik vind het een mooie regel die zegt dat je, als je niks goed kan zeggen, helemaal niks moet zeggen … Ik zeg niks over Lucas Van den Eynde? Okee?

Nog iets, een futiliteit, te onnozel voor woorden … Waarom moest Viv Van Dingenen zo een monsterachtig kapsel? Iedereen ziet toch dat dat haar niet siert? Zelfs als de natuur je met zoiets begiftigd heeft doe je er wat aan. Voor zij die niet keken: dat kapsel was de verwezenlijking van een kindertekening van mij die een Afrikaanse hut voorstelde en dat dan zomaar op haar hoofd geplant.

Nu ja, het zat in de familie blijkbaar, want Lisa’s kapsel was ook precies maar met een grasmachien afgereden. Voor zover mijn kapselkennis, ik zal het maar zelf zeggen. Maar ja, smaak en goesting.

Zondagavond vallen die twee weg en komt er “Flikken Maastricht^³“.

Is dat een verbetering? Als je een groot wit vlak een verbetering noemt, jà … want naar “Flikken Maastricht” kijken we sowieso niet.

¹ IMDb
^²Ja zie, ik probeer het verhaal niet te verraden en het wat oppervlakkig te houden.
^³ IMDb