Zoek
Luc las voor dat ze in Landen een actie planden. Ze zouden de winkelende klanten op zaterdag de dertiende een attentie geven: bloemen of chocolade1.
Dus ging ik op vrijdag de twaalfde mijn pakje halen in het Kruidvat. Ze waren op pad. De ene met een bloemenmand, de andere … ik weet het niet.
Ze stopten aan de mini gelagzaal van wat vroeger de gevitrineerde inkom van de juwelier was geweest. Ze boden de zittende dame een bloem aan. Ik passeerde.
Achter mij was plots gemoemel. Wat zegden ze? Ik weet het niet. Was het tegen mij? Ik weet het niet. Draaide ik me om? Neen.
Het overkwam me al te vaak dat ik, slecht verstaander, vroeg wat men zei om het antwoord te krijgen dat het tegen mij niet was. Of dat men me nogal bête ging bekijken omdat ze waarschijnlijk dachten dat ik me wou opdringen. Neen! En nog eens neen.
In het Kruidvat moest ik de hele winkel door aangezien ze erg smalle gangetjes hebben –zoals ik eergisteren al zei– en ze er gewoon één pad doorheen hadden gelegd en dat was -verdorie nog aan toe- wél veilig. Het winkelmandje gold als telraam. Dat heeft nu niks met die bloem te zien, maar ik vond het wel het vermelden waard.
Ik moest de straat oversteken om de wandelrichting te volgen waar er natuurlijk enkele enkelingen vierkant hun voeten aan veegden.
En toen zag ik de bloem. Een gekregen margriet uit de mand van de bloemendrager lag gewoon geknakt op het voetpad. Ik tastte naar mijn telefoon om een foto te maken, aarzelde en dacht: “neen, toch maar niet” en stak de straat terug over naar de geparkeerde auto.
Achteraf denk je daar van alles over, zoals:
- Hoe had ik met een margriet in de hand mijn toerke Kruidvat moeten afwerken, vooral het stuk aan de kassa dan …;
- Als je die bloem niet wil, waarom neem je ze dan aan;
- Heeft dat soort acties enige meerwaarde en/of geven die echt een welkomstgevoel … ik weet het niet;
- En bij nazicht bleek: het was zaterdag de dertiende maar óók al op vrijdag de twaalfde;
- In het vervolg moet ik toch echt wel altijd een foto nemen.
Heel misschien haal ik me in de loop van volgende week wel een boekeeke in de bloemenhal. Maar hoe zouden ze daar éénrichtingsverkeer in krijgen?
____________________1 Het Laatste Nieuws
Bertie
Winkelen promoten. Tja. Goed bedoelde actie. Of het extra mensen trekt?
Mocht iemand me een bloem aanbieden zou ik willen zeggen dat ik liever een chocolaatje had. Maar niet durven. ☻
Waarschijnlijk verschool ik me achter andere winkelenden.
ms
Dat zou ik wel durven.
Eén bloem staat soms mooi in een vaas maar is meestal zielig. Bovendien is het onhandig om verder te winkelen.
Ik mag niet zeggen dat ik er geen kreeg, ik weet niet wat er achter mij gezegd werd. Maar hij zag me wel voorbijgaan en die vrouw zat. Als hij echt wou …
Maar als ik écht wou, was ik op zaterdag gegaan.
francky
Voor een bloem of stuk chocola kom ik de deur niet uit. Meestal is er dan teveel volk aanwezig. Ik houd het rustig.
ms
Daarom juist wou ik op vrijdag al dat pakje halen. Er waren maar enkele mensen op straat te bespeuren.
Mijn persattaché van dienst -Luc in dit geval- had me onvolledig gebrieft.
elsje
Het trieste leven van een margriet. Afgedankt en geknakt. De opzet van de actie was zeker goed, enkel de attentie werd aan de verkeerde aangeboden.
ms
De verkeerde kon ook gewoon: “neen, bedankt” gezegd hebben.
Onmensen.