Zoek
Er was een tijd dat er een nogal competitief omgesprongen werd met een teller op de blogs. Dat aantal leek belangrijker dan de interactie, de inhoud en het vertelde.
Er stond ook wel een statcounter op -de voorloper van- dit blog, maar die zat achter de coulissen. Ik vond het namelijk bizar om zien hoeveel verschil er zat tussen het aantal bezoeken en het aantal reacties en wou er een beetje het fijne van weten.
Het leverde me een deel van het antwoord op als ik de zoekopdrachten bekeek en had ik het nu een op commercieel vlak doende geweest was het wel handig om weten welke logs goed in de markt lagen.
Maar zoals zoveel en zovelen ging statcounter de gratis dienst beperken en moest er voor die extra informatie betaald worden. Hoe het later werd aangepast omwille van privacy en nieuwe wetten weet ik niet want Statcounter ging er uit, WordPress houdt zelf statistieken bij.
Wil ik nu weten waar het verschil zit tussen de bezoeken en de reacties zal ik moeten gissen. Ze slaan je wel met Google Analytics om de oren, maar dat betreft dan interne zoekopdrachten d.w.z. zoekopdrachten die ingevoerd worden via de zoekfunctie op het blog zelf. “Jawadde dadde” zouden ze bij MediaMarkt zeggen.
Bovendien komt er nog een hele poespas bij wat cookies en voornoemde privacy regels betreft. Ik ben geen handelaar, het blog is voor mijn plezier en als ik er zo’n administratie moet gaan bij nemen, stopt het.
Bovendien hebben dag-, week- en maandbladen ook lezers die nooit een lezersbrief schrijven. Laat dus maar zitten. Ik zal het verschil blijven bekijken maar me niet blijven afvragen.
De anoniemen en de stillen zijn welkom of ze nu uit verveling, uit interesse of nieuwsgietigheid komen lezen en hopelijk beleven ze er dan ook plezier aan.
Matroos Beek
Het moet gewoon leuk blijven, het mag geen competitie worden, maar het is wel fijn als er mensen zijn die jouw blog waarderen. Dat maakt dat je doorgaat.
Anna berg
Het heeft geen zin je te meten met anderen, maar dat neemt niet weg dat je je een aantal dingen kunt afvragen. Er kunnen zoveel dingen spelen…
ms
Meten met andere blogs was schering en inslag bij Skynetblogs. Vermeldingen krijgen bij elk mooi rond getal ook.
Terwijl bloggers toch wel over heel andere dingen schrijven en andere interesses hebben.
ms
Gisteren, iets nadat ik het log schreef kreeg ik een reactie op een oud log met een vraag om informatie. Het zijn dus niet alleen lezers/volgers maar ook googelaars.
Soms denk ik wel eens: “wie interesseert het?” maar ik vind er plezier in om te schrijven, zelfs nonsens.
Een paar oude logs liggen wel goed in de markt, moet ik zeggen.
Matroos Beek
Ik ben niet traceerbaar via Google, ik heb die instelling aangevinkt. Zolang ik werk (bijna 450 collega’s en 3000 lln) wil ik niet gevonden worden. Hoe minder ze van je weten, hoe beter… Het gaat altijd sneller dan je denkt. Destijds verzweeg ik dat ik parttime ging werken om een gastenverblijf thuis te beginnen, toch wist de hele school het binnen de kortste keren en wilden ze allemaal weleens komen (aan minder tarief). Op de personeelsdienst zijn ze ook niet al te discreet… Heel vervelend want ik wilde nooit collega’s hier hebben. Zulke dingen meng ik liever niet, zeker niet met van die critici uit het onderwijs. Ook niet op mijn blog. Gelukkig heb ik dat snel afgekapt en telkens gezegd dat ik dat ik dat niet fijn vond en dat ze maar elders een B&B moesten zoeken. Op den duur vragen ze het niet meer, maar ze vinden je wel een rare, maar dat kan mij niet schelen.
Rob Alberts
Andersom ben ik weer wel overal op het internet terug te vinden. Een leidinggevende heeft daar ontzettend veel problemen over gemaakt. Volgens haar beschreef ik tot in details mijn seksleven op mijn blog ….
Maar ik begrijp volledig waarom jij werk en prive gescheiden wilt houden.
Respectvol met elkaar omgaan blijft in het werkelijke leven en op het internet niet altijd weg gelegd voor iedereen ….
Stille groet,
ms
Ooit vond de man waarvoor ik toen werkte dat ik te weinig over hem schreef en te veel over Luc.
Ik schreef wel over hem, maar dan wel enkel over die paar grappige zaken al had ik niet echt te klagen.
ms
Je kan beter raar zijn dan de pineut.
Ik schreef dingen van me af, beveiligd dat wel, maar was toch verbaasd toen mijn broer me eens belde om te vermelden dat hij een bepaalde situatie over een zanger had herkend. Daar zat ik niet mee.
Maar in jouw geval zou ik me ook uitschrijven van het volgen bij google.
Bertie
Enkele van de oudjes worden hier ook vaak bezocht.
Ik moet zeggen dat belangstelling me wel aanstaat. Dan meer, dan minder, ik ga stug door maar ga niet bewust dat ene popi versje of verhaaltje proberen te evenaren.
Lurkers zijn er veel, dat was in de schrijfgroepen ook. Veel leden waarvan maar een handjevol regelmatig iets inzond. De rest las.
ms
Het hangt inderdaad ook van dag tot dag af. Ooit had ik op een dag zoveel bezoekers dat het echt abnormaal was. Toen kon ik via Statcounter zien dat een bepaald forum naar één van mijn logs had verwezen. Dat kan nu dus niet meer.
Op een andere keer had ik dan weer veel reacties via een trackback of pingback zoiets. Dat waren er die konden zien als er iets over hen geschreven werd. Sjaans dat het alleen maar goed was.
Meelezers (ik vind de verwijzing naar lurken een beetje raar) zijn er altijd, schrijfgroepen doe/deed ik niet. Ook geen opdrachten. De jaren waar ik moest doen wat een ander zei, zijn voorbij, alhoewel … nu met corona, al gaat dat dan vooral over wat we niet mogen doen.
francky
Zo ken ik mensen die mijn blog volgen maar nog nooit gereageerd hebben. Zo kwam er ooit een oude man het fietspunt binnen en vroeg aan de uitbater of hij het was die die blog schreef.
Ik kijk nu en dan naar de statistieken maar meer doe ik er niet mee. Het moet leuk blijven.
ms
In het begin was ik veel anoniemer, dat verandert natuurlijk naarmate je meer vertelt en schrijft.
Soms denk ik dat ik al te veel kenbaar maak, anderzijds denk ik “En wat dan nog?”
Rob Alberts
Een aantal lezers/reageerders heb ik beter leren kennen door hun reacties of door hun blogs te lezen.
Wat ik wel bij houd is de landen waar lezers vandaan komen om wonen.
Sommige buitenlanders heb ik ook weer leren kennen door hun reacties of door het lezen van hun blogs.
Maar verder vind ik het aantal lezers en waar zij vandaan komen een mooi mysterie.
En dit mysterie mag ook een mysterie blijven …
Vredelievende groet,
ms
De landen bekijk ik maar eens sporadisch. Dat zou iets te betekenen kunnen hebben voor Engelstalige blogs.
Nu ga ik ervan uit dat het Nederlandstaligen zijn die elders verblijven.
Rob Alberts
Klopt.
Veel Nederlandstaligen lezen mijn blog.
Soms zijn het verhuisde Amsterdammers of buurtgenoten.
Toch zijn er ook een aantal lezers/volgers die m.b.v. vertaalmachines mee lezen.
Warme groet,
ms
Denk je dat die vertaalmachines echt weergeven wat je schrijft? Enkele jaren terug kreeg ik zo een vertaling onder ogen. Ik snapte zelf niet wat ik geschreven zou kunnen hebben.
Rob Alberts
Uit de reacties merk ik dat de inhoud en/of strekking van mijn blogpost goed begrepen is.
Maar zelf gebruik ik geen vertaalmachines.
Stille groet,
Liesbethblogt
Je eigen ding doen en er plezier aan hebben dat is het toch? Als we allemaal hetzelfde doen dan wordt het maar saai. De nummers vind ik niet interessant, ik vind mensen en andere blogs interessant.
ms
Het is nu wel zo dat tellers niet meer zo prominent in beeld staan. Vroeger wel.
WordPress heef een poos op het einde van het jaar een jaarstatistiek gemaakt en daar stond dan wel in hoe dikwijls ik het Operahouse van Sydney had kunnen vullen en daar keek ik toch een beetje raar van op.
Voor iemand die niets te vertellen heeft dan een handjevol wissewasjes …
Rob Alberts
Inderdaad, die jaaroverzichten waren wel komisch.
Vrolijke groet,