Op vijf april krijg ik een e-mail die me vertelt dat mijn jaarabonnement is afgelopen maar als ik een maandelijkse domiciliëring kies krijg ik korting. Ik wil dat, dat had ik vroeger bij hen ook.

Daarvoor dien ik een mandaat op te maken. Ik wil dat doen maar schrik me rot als blijkt dat ik dat via Twikey moet doen. Ik sla tilt want wie is Twikey? Een rare kabouter? Of een oplichtende kobolt?

Ik ga googelen en ja, het erkend. Ik ga alle gegevens na. Die zijn juist. Ik maak dat mandaat op en e-mail dat terug.

Op elf april krijg ik een schrijven -gedateerd 5 april- in de bus met, jawel de melding dat mijn jaarabonnement is afgelopen maar als ik een maandelijkse … en patati en patata.

Daarvoor dien ik een mandaat op te maken. Ik schrik me rot want ik deed dat dus al en wil dat geen tweede keer doen.

“Dat wordt telefoneren” zeg ik tegen Luc, die daar geen gras laat over groeien.

Gewoontegetrouw duurt het lang eer hij iemand aan de lijn krijgt.

Hij legt het probleem uit, de man antwoordt dat dat de normale procedure is: eerst een e-mail, daarna een brief.

Luc zegt dat dat maar een rare procedure is, het werkt verwarring in de hand.

“Heuh?” loeit de man.

“En dan nog Twikey” zegt Luc “maar weer een nieuwe betaaldienst waar er al zoveel zijn”.

“Heuh?” loeit de man.

“Nog nooit van phising gehoord” vraagt Luc.

“Heuh?” loeit de man.

“Hoe gaan wij nu weten of het in orde is?” vraagt Luc.

“Als het geld op onze rekening staat” zegt de man.

Dat is dus pas eind mei, want ons jaarabonnement loopt pas in mei af.

“Heuh?” loeien wij.