Het is lang geleden, in de tijd dat we nog de evenementen deden, dat we ’s avonds pas laat klaar waren met werken en dan nog in het restaurant van het hotel moesten/mochten aanschuiven voor een uitgebreid voor-, hoofd- en nagerecht en het nodige blijven plakken erna, om ’s morgens vroeg weer uit de veren te mogen.

Wij vertelden de baas dat dat voor ons niet hoefde, we zouden wel zelf voor ons avondeten zorgen.

We gingen naar de dichtstbijzijnde LunchGarden, namen wat we wilden, reden terug naar het hotel en tegen de tijd dat de anderen aan het voorgerecht konden beginnen zaten wij al, op ons gemak, naar de TV te kijken.

“Bakkenvoer” zei een Nederlandse collega en mopperde voort over de te korte nachten.

“LunchGarden! Wat is dat nu voor een onnozele naam als je er ’s avonds gaat eten” wist een andere Nederlandse collega en had het verder over de beperkte keuze als je in grote groep gaat eten.

Twee andere Nederlandse collega’s gingen met ons mee. Zij hadden ook het licht gezien.

De evenementen stopten, wij gingen op pensioen.

Vorige week zag ik de publiciteit van LunchGarden: “Scampis in duivelssaus à volonté”. Mijne gijt kwam uit.

“Luc” vroeg ik “wat gaan we doen met je verjaardag?” want ja, gisteren was hij jarig.

“LunchGarden” zei hij, zonder twijfelen.

En weet je, toen we daar waren beseften we maar weer eens dat we dat ongeweten hadden gemist.

En weet je nog meer? Toen we daar waren kwam ik tot het besef dat we, mochten we ooit de lotto winnen, we enkel zouden verhuizen maar ons niet zouden laten verleiden tot enorm gerenommeerde restaurants, maar trouw zouden blijven aan wat wij prettig en gemoedelijk vonden en vinden.

Oh neen, er komt geen garçon rond om je wijnglas bij te vullen. Gelukkig maar, ik zou me bespied voelen. En ja, als je meer of nog wat bij wil moet je zelf opstaan en het gaan halen. Gelukkig maar, geen gezeur aan mijn oren over wat ze nog voor mij zouden kunnen betekenen.

Eerlijk? Geef mij maar eenvoudig lekker bakkenvoer in een Lunchgarden als het eigenlijk te laat is om te lunchen.