Zoek
“Daar zakt mijn broek van af” pleegt men te zeggen bij bepaalde situaties. Gelukkig past mijn broek goed en is ze niet van het afzakkige type.
Maar toen ik las dat door de energiecrisis een koppel grootouders zien dat hun kleinkinders erg bedrijvig zijn bij het gratis afvalhout aanslepen, verzagen en stapelen en dat ze zelfs hun bed in de woonplaats zetten1, heb ik toch eens bedenkelijk gekeken en gaf de grootouders gelijk die stelden dat ze overdreven.
Ik ga het niet hebben over vroeger, vroeger is nu niet.
Maar in dit nu slapen Luc en ik nog steeds, het hele jaar door, in ons bed op de slaapkamer en dat met het venster open. Soms, als het regent, staat het op kiepstand, afhankelijk hoe de regen valt. Dicht? Heel af en toe. En dat is enkel en alleen als de kasseien uit de grond vriezen.
En aangezien we een geasfalteerde straat hebben …
____________________Het Laatste Nieuws (artikel niet volledig leesbaar = voor abonnees)
petergreyphotography
Dus die kinderen hebben het nu al koud? (Volgt een verhaal over in zwembroek gereden Elfstedentochten, die van ’63 zelfs zonder zwembroek, maar daar heb ik wel spijt van gekregen.) Maar nee, ook hier staat het raampje open, tenzij de vrieswind vol uit het oosten komt. Sinds hier centrale verwarming is is het in huis ook nooit meer écht koud, niet zoals… nou ja, vroeger, toen… (ijsbloemen op de ruiten, blote voetjes op het zeil, moeder die de kolenkachel oppookt, vader die zijn afgevroren ledematen bijeen zoekt, ach, we hebben dat hier allemaal meegemaakt.)
ms
Die winter van ’63 was ik nog te jong om in onderbroek te gaan schaatsen, maar ik weet wel dat ik die winter wintertenen kreeg en dat de nonnen beslisten dat we pantoffels mochten meebrengen naar de klas. Die twee hadden echter niks met elkaar te maken.
marieclaire
En als je niet kon schaatsen – door een gebroken enkel ofzo want elke Nederlander beheerste natuurlijk wel de schone kunst van het schaatsen – dan ging je die 200 km alsnog zwemmend onder het ijs door te lijf, waarbij de belangrijkste beslissing was of je dat ofwel in een zwembroek of onderbroek deed of gewoon in je nakie. Maar je deed mee en je kwam er. Niks watjes.
ms
Ik kon niet schaatsen, bij ons was dat niet ingeburgerd, ik leerde het pas later, maar verleerde het terug nóg later. Ik zou niet graag met mijn blote achterste op het ijs vallen.
Niet voor de kou maar je vriest daar zo snel aan vast hé.
Matroos Beek
Bij ons staat de verwarming nog niet aan. Het is nog steeds 21 graden in de woonkamer. Ook slapen we, net als jullie, altijd met het raam open, tenzij het hard vriest of er een sterke stormwind tegen het raam staat, dan kan het niet. Mensen die het nu al zo koud hebben, vind ik eerlijk gezegd watjes. Je moet van jezelf ook geen kasplant maken, dat is nergens goed voor.
ms
Bij ons ook nog niet al hebben wij een koel huis. Tijdens de dag zijn we er niet en ’s avonds steken we het meest gesofisticeerde van de petroleumkacheltjes van vroeger aan, waarbij we wel de deur op een spleet laten staan.
De petrol stond hier toch nog.
Suskeblogt
Je kan het best slapen in een koude slaapkamer. Door al die berichten over hoge energieprijzen slaan heel wat mensen in paniek en overdrijven in hun reacties. Dit is duidelijk zo’n geval.
ms
Er zijn te veel paniekreacties.
Wij wachten nog altijd af wat het wordt. Maar ik hoor wél cijfers waar ik van duizel. Maar dat is meestal bij mensen die ervoor al meer betaalden dan wij.
Haba
Goede morgen , ik kan niet slapen als er niet een raampje open staat (het kleine tenminste altijd), het grote raam van de slaapkamer staat overdag open in de zomer wijd en nu op een grote kier. En wat Peter hierboven tikt, ja dat ken ik nog van vroeger, de bloemen op de ruiten en dan met een rietje door je warme adem er bepaalde mooie figuren uit halen. Niet teveel want dan liep het water naar beneden en bedierf de mooie bloemen daaronder.
ms
Ik kan wel slapen met de ramen dicht, maar dan sta ik ’s morgens met hoofdpijn op.
Die ijsbloemen hadden we hier in dit huis ook nog toen we nog geen verbouwingen hadden gedaan.
Bertie
Je krijgt wat van die zielepoten die nu al schijnen te bevriezen.
Hier ook nog steeds het slaapkamerraam open zoals altijd, alleen als het sneeuwt gaat het dicht.
ms
Ik beklaag ze, als ze dat nu inderdaad al nodig vinden.
elsjeveth
Wat een raar bericht is dat over de mensen die het bed in de woonkamer zetten en als arme sloebers gratis afhaalhout lopen te verzamelen…overdrijven is ook een vak. 1963 herinner ik me nog wel, zo koud en vroeg naar bed met een kruik en kriebel pyjama en sokken.
Mijn ouders hielden elkaar warm zodat in augustus dat jaar ons gezin werd uitgebreid met een zusje…zo je zie je maar zelfs ijskoude winters kunnen heel vruchtbaar zijn.
De verwarming aan in de slaapkamer ik moet er niet aan denken, nee hoor lekker de ramen open.
ms
Sokken mochten wij niet aan in bed. Wel werd zo een strijkijzer heet gemaakt op de stoof en in een molton gewikkeld. Dat was omdat mijn broer er eens in geslaagd was om de rubber kruik in bed leeg te krijgen. Ze lekte zogezegd.