Zoek
Eindelijk ben ik er uit, eindelijk weet ik wat ik bedoel als ik wil uitleggen welk soort kunstboeken ik zoek. Eigenlijk zijn het een soort catalogi van een tentoonstelling of een museum, zoals die ene die ik nu nog wil gaan kopen in Tongeren. Ze bevatten alle afbeeldingen van die tentoonstelling met een korte uitleg erbij.
Ik weet dat de meeste boeken een verhaal vertellen maar in dit geval betreft het twee boeken die zelf onderwerp uitmaken van het verhaal.
Het eerste vond ik, voor een prijske, op de boekenverkoop in Sint-Truiden. Het dateert van 2007 en werd uitgegeven naar aanleiding van een tentoonstelling.
(Lees verder onder de foto)
Wat was er nu speciaal aan dit boek? Buiten dat het een fantastisch boek is, met prachtwerken, niet enkel van Ensor maar waarin ook andere kunstenaars aan bod komen?
Het boek werd gekaft, met een zelfklevende folie die erg precies was aangebracht. In de daardoor ontstane ruimte achter de geplooide flap vond ik een treinticket voor een 65-plusser (vanuit ergens in West-Vlaanderen naar de kust), een armbandje voor een gratis inkomticket voor één persoon en een aankoopbon van het boek.
Hoe komt nu zo een boek, dat met zo veel zorg en interesse werd behandeld, op een boekenverkoop zo ver van huis terecht?
En ik dacht: “ocharme” en keek naar mijn boeken achter mij. Want hen staat mogelijk -zelfs waarschijnlijk- hetzelfde lot te wachten.
Voor het tweede moest ik wat meer neertellen. We waren bij De Slegte binnengelopen op zoek naar je-weet-maar-nooit en daar kwam ik het tegen. Ze sprak me aan en zei: “Ik ga met je mee”.
(Lees verder onder de foto)
Ik dacht: “Dat weet ik zo nog niet”, ik geef meestal niet zoveel uit aan een boek, maar Luc was al naarstig aan het googelen gegaan om te zien of het nergens goedkoper te vinden was. Dat was het niet. Méér nog … hij vond het boek helemaal niet op internet.
Ze had gelijk, ze kwam mee en ik zweefde bijna over de Leuvense straten van contentement.
Eens thuis heeft Luc op de laptop nog gezocht, hij vond een verwijzing ernaar maar zelfs in het Käthe Kollwitzmuseum van Köln was het boek niet meer te verkrijgen.
Ik heb het wél nog gevonden, één exemplaar, op een Italiaanse site. En voor de goedkoop moest ik er niet zijn, met inbegrip van verzendingskosten kwam dat ook een stuk boven mijn betaalde prijs uit.
Zweven doe ik niet meer, ik blader en kijk, wil naar Berlin -Köln is een vraagteken door aankomende verbouwingen en Koekelare staat al op de agenda- en denk: “Ik heb in twee dagen op rij een heel museum gekocht”.
petergreyphotography
Dat is geluk hebben, tegen een boek aanlopen dat je al lang graag wilde hebben, en ook nog eens voor de juiste prijs! Dat met dat Ensorboek heeft iets triestigs, maar inderdaad, zo gaat dat en zal dat gaan. De ruggen van de boeken in mijn kast kijken me berustend aan. Ze weten het al.
ms
Die van mij hunne nikkel is nu pas gevallen …
Suskeblogt
Altijd leuk om iets te vinden waar je reeds lang naar op zoek bent.
Koekelare is al dicht bij mij in de buurt.
Succes met de zoektochten.
ms
Veel zoektocht is er nu niet meer aan, ik had graag nog zo in deze trant iets van Edvard Munch, maar dat zal ooit ook wel eens bij De Slegte te koop zijn, zeker.
Koekelare, ja dat weet ik. We boekten opnieuw enkele dagen in Ieper in mei, om de dingen te doen die we vorige mei niet deden. Koekelare en Vladslo zitten daarbij.
Matroos Beek
Blij voor je! Geniet van je museum!
ms
Dat doe ik sowieso.
Bertie
Wat een aantrekkelijk enthousiasme, ik zou er bijna zelf blij van worden.
Je medeleven met afgeschreven exemplaren begrijp ik. De meeste zullen deze weg gaan, mijn complete boekenkast. waarschijnlijk.
ms
Ik vrees mijn boekenkast ook. Er is een waterkansje dat mijn oudste kleindochter ervoor geïnteresseerd geraakt, maar dat is ook nog lang niet zeker.
Maar ach, eigenlijk koop ik ze om er zelf plezier aan te beleven, natuurlijk.
elsjeveth
Zo van die vondsten in een tweede of derde hands boek. Je vraagt je af wie het boek in handen heeft gehad en er evenzo van genoten heeft.
Proficiat met je aankopen.
ms
Soms vraag ik me dat af bij erg uitgesleten dorpels. Bij boeken eigenlijk nog niet. Integendeel. Ik zucht als er één van de vorige eigenaars zijn naam in geschreven heeft.
Al moest ik dat ooit ook van mijn moeder en hebben mijn ex en ik dat in het begin ook gedaan om te verhinderen dat een uitgeleend boek niet terug zou komen.
Uiteindelijk leende ik geen boeken meer uit.
elsjeveth
Een aantal jaar geleden ontdekte ik bij een tweedehands boekenwinkel in Kloosterburen een Frans boekje met katten cartoons. Deed het cadeau aan m’n zus (toen nog woonachtig in Frankrijk ) en kattenliefhebster. Er zat een kattebelletje 😉 in. Een soort liefdesbriefje in kriebelig handschrift. Dat was echt speciaal
ms
Ik meen me te herinneren dat je daar toen iets van op je blog hebt gezet. Maar dat van dat liefdesbriefje herinner ik me niet meer.
Speciaal, inderdaad, zo een beetje een inkijk in andermans leven.
elsjeveth
Ja dat klopt ik schreef ooit een blog over het boekje, het briefje ontdekten mijn zus en ik later.