Boekenverkoop – Wizzewasjes

Tag: Boekenverkoop (Page 1 of 3)

Nog meer koekskes

By ms

On 31 januari 2024

Zoals ik in een reactie op het vorige log over cookies wissen zei, moet ik niet morsen met blogideeën. Stel dat de inspiratiebron eens een dag droog zou staan. Dus gaan we nog maar eens in de koekskes graaien en komt hier het vervolg.

Op de telefoon heb ik geen adblocker maar daar stoort het eigenlijk niet. Ze hebben een paar maanden terug -eindelijk- hét product gevonden waarmee ze me denken te verleiden: Sunparks en Center Parcs. Ik kan het héle jaar op vakantie voor een prijske .

Zo goed als élke publiciteit op mijn telefoon is maar weer aanbod met serieuze korting maar daarom moeten we er niet altijd op ingaan en afhankelijk van het moment van het jaar is het soms nog duur genoeg, al is het dan een prijske.

En toen ik me, na het vorige log, bekloeg dat ik niet meer koekjesfoto’s heb, zodat ik meermaals dezelfde gebruikte, had Luc een geweldig idee. En dus zijn we, op de zaterdag van de boekenverkoop, de Aldi in Landen binnen gestapt en hebben koekskes gekocht. En daar ben ik die namiddag mee begonnen en heb de zondag verder geknutseld.

Wanneer dat op het blog zou komen, vroeg ik me af. Die koekskes hadden namelijk nog niet al te veel kaas gegeten van modellenwerk.

Ondertussen zijn er wel al een paar vervangen maar blijven er nog over. We zullen nog eens in de koekskes moeten vliegen … Kopen of bakken is momenteel de vraag.

In het rood

By ms

On 21 januari 2024

In Za za, ze & zo

In onze lichtjes verijzende wereld gaat het leven natuurlijk ook nog gewoon door. We eten, we slapen, we strooien zout op onze trottoir en we gaan naar een boekenverkoop.

(Lees verder onder de foto)

Die stond nu eenmaal al langer op het programma. We stapten gisteren in ons winterbottinnen, deden onze rode dikke frak aan, zetten een onnozele rode muts op, deden ons -niet zo onnozele- rode wanten aan, stapten in onze ijsvrij gemaakte -niet rode- auto en waren weg.

(Lees verder onder de foto)

De romans liet ik voor wat ze waren, ik heb nog genoeg voorraad liggen en kom niet aan lezen toe.

De kunstboeken, ach ja, Rubens, Rembrandt, China, Griekenland en al wat je overal kan vinden. Er stonden wel veel dozen en ik wurmde me er door om uiteindelijk toch een boekje over de “Latemse School” te vinden. Het andere boek dat ik mee bracht betrof een museum waar we nog niet waren en waarvan ik nog niet weet of we er ooit zullen zijn.

Nu ja. Die Latemse School alleen al maakte de uitstap de moeite waard. Je vindt zo weinig buiten het meer algemene. Ik was dus content.

Bruegheliaanse toestanden

By ms

On 1 december 2023

In Za za, ze & zo

Er was het boek “Bruegel – een dynastie van schilders”. Dat boek hing hier al jaren in huis rond. Eens stond het hier in de boekenkast, dan stond het daar in op het rek, soms -op momenten dat ik dacht dat ik niks met Brueghel en aanverwanten had- verdwaalde het in de boekenmarktdozen om het er terug uit te halen als ik maar weer eens iets wou opzoeken over de oude, de jonge en alle andere Brueghels, waarna het een hele poos hier in de boekenkast, daarna daar op het rek stond en soms -op momenten dat ik dacht dat ik echt niks met Brueghel en aanverwanten had- verdwaalde in de boekenmarktdozen …

Ik heb dus echt niks met Brueghel en toch weer wel blijkbaar. Uiteindelijk haalde ik het terug uit de boekenmarktdozen en besloot deze keer definitief het in het gratis kistje van de zelfgemaakte boekenkast te zetten, samen met andere kunstboeken die ik niet kwijt wil maar die niet hier -binnen handbereik- in de boekenkast moeten staan.

Wat is nu het meest verbijsterende van dit verhaal? Zelfs voor mijzelf? Ik heb me op de boekenverkoop van twee weken geleden nóg een boek van Brueghel gekocht.

Waarom ik nu dit exemplaar meebracht is simpel uit te leggen, net zo simpel als bij dat van Nora Roberts. Het kostte 1€. Bovendien stond de Dulle Griet¹ er in … op een afbeelding weliswaar.

En nu is er absoluut geen overweging om het eventueel in de dozen voor de boekenmarkt te stoppen. Het blijft gewoon en zal ook een plaatske vinden in het gratis kistje van de zelfgemaakte boekenkast.

Alle bovenstaande zou ik niet verteld hebben, ware het niet dat ze het wel hebben over de Bruegheldynastie maar dat ze wel hun stammoeder Mayken Verhulst² en de andere schilderende vrouwen van de familie vergaten, maar ja die heetten dan weer geen Brueghel natuurlijk.

Dat kan iedereen dan weer bij Historiek³ gaan lezen, maar mijn persoonlijke Brueghelgetwijfel dan weer niet.

____________________
¹ Dulle Griet
² Mayken Verhulst
³ Historiek: De Bruegheldynastie teerde op vrouwelijk talent

Variabele planning

By ms

On 24 november 2023

In Za za, ze & zo

Op de planning:

De tijdelijke tentoonstelling: “Zeldzaam & Onmisbaar” in het MAS¹;
Een boekenwinkel/antiquariaat waar we, na ons bezoek aan de Nottebohmzaal, per toeval binnenliepen en er nu bewust een kijkje wilden nemen²;
De tijdelijke tentoonstelling: “Krasse Koppen” in het KMSKA³.

Luc puzzelde wat om het met die trams in orde te krijgen. Maar het kwam goed. En toen, onderweg naar de boekenverkoop vorige zaterdag, las ik over een tijdelijke tentoonstelling: “Van crabbelinge tot carton” in het Museum Plantin-Moretus.

En toen werd de planning:

De tijdelijke tentoonstelling: “Zeldzaam & Onmisbaar” in het MAS¹;
Een boekenwinkel/antiquariaat waar we, na ons bezoek aan de Nottebohmzaal, per toeval binnenliepen en er nu bewust een kijkje wilden nemen²;
De tijdelijke tentoonstelling: “Van crabbelinge tot carton – Tekeningen van Bruegel tot Rubens” in het Museum Plantin-Moretus⁴;
De tijdelijke tentoonstelling: “Krasse Koppen” in het KMSKA³.

Luc puzzelde weer wat om het met die trams in orde te krijgen. Uiteindelijk zei hij, met een zucht van verlichting, dat er niks veranderde. We konden te voet van de boekenwinkel/Antiquariaat naar het Museum Plantin-Moretus en daarna naar de volgende halte om de tram te nemen.

Op het eind van de dag voelden we ons echt wel tramhoppers.

pske van mske:

Natuurlijk kennen we wel meer boekenwinkels in Antwerpen, maar we kunnen ze ook niet allemaal gaan bezoeken. Die tijdelijke tentoonstellingen wachten niet, boekenwinkels kunnen dat wel.

____________________
¹ Zeldzaam & Onmisbaar – MAS
² Demian Books
³ Krasse Koppen – KMSKA
⁴ Van crabbelinge tot carton – Tekeningen van Bruegel tot Rubens – Museum Plantin-Moretus

____________________

Nora Roberts

By ms

On 23 november 2023

In Boeken en schrijvers

Bij de boekenverkoop vorige zaterdag heb ik een boek van Nora Roberts gekocht.

Ooit lang geleden heb ik dat nog eens gedaan, zo in een bevlieging een boek van Nora Roberts meegebracht omdat er zo een mooie foto op de voorzijde stond. Dat boek heb ik nog.

Ik heb later wel meer boeken van Nora Roberts gekocht, toen Amke die boeken massaal ging lezen. We konden uren palaberen over inhoud, nonsens en non-inhoud en dit tot groot jolijt van Ella en Luc. Geroloogd dat die twee toch hebben!

We hebben er beiden samen genoeg van gekregen en zijn ermee gestopt. Zij heeft de hare gehouden. Ik heb de mijne gesorteerd.

Hier staan er wel nog. Die waar toch nog iets of wat verhaal in zit heb ik wel gehouden. De andere gingen naar boeken- en rommelmarkt. Ze gaan er als zoete broodjes.

Waarom ik nu dit exemplaar meebracht is simpel uit te leggen. Het kostte 1€ en het is een omnibus met vier verhalen. Als ik het niet goed zou vinden zou hij rap in één of andere doos zitten.

Het boek is nog niet uit. Ik weet zelfs niet of ik het ga uitlezen. Ik denk zelfs dat ik het niet ga uitlezen. Het is slaapverwekkend.

Daarom heet het ook: “Verhalen van de nacht” waarschijnlijk.

De boekenverkoop

By ms

On 19 november 2023

In Za za, ze & zo

Gisteren gingen we naar een boekenverkoop. We stonden er heel vroeg voor op, het was wel een eindje rijden.

En omwille van dat eindje, hadden we daarna nog een paar bestemmingen voorzien, kwestie van niet gewoon heen en terug te rijden. Zo zouden we naar het Verdronken Land van Saeftinge gaan, dat zeggen we al zo lang. En ook het Hooghuis in Doel stond nog eens op het programma. Herita kon daar in april 2023 eigenaar van worden en gaat het restaureren¹.

Nog voor we vertrokken wisten we al dat we al verdronken land genoeg hadden gezien, schrapten Saeftinghe en Doel en zijn na de boekenverkoop maar gewoon naar huis gekomen.

We hebben thuis maar een Glühwein gedronken en hebben onze aanwinsten bekeken.

____________________
¹ Herita

Verborgen parels

By ms

On 16 oktober 2023

In Za za, ze & zo

Vorige zaterdag -en gisteren ook nog trouwens- was er een boekenverkoop in Mol. En Mol, wel dat lijkt ook altijd wel een beetje thuis komen. Ik zou niet kunnen zeggen waarom, maar het is nu eenmaal zo.

Dus gingen we daar nog eens een mooie wandeling uitzoeken voor na die boekenverkoop. We kozen voor het Galbergenpad en volgens de informatie op de website van de gemeente:

(…)in de buurt van het Molse centrum verstopt zich nog een groene long die het bewandelen overwaard is: de Galbergen. Een stukje oer Kempen dat haast onaangeroerd is gebleven¹.

En na een uiterst geslaagde boekenaankoop, parkeerden we de auto op een parking tussen de bosjes om onze wandelkleren aan te trekken en begonnen er aan.

Na een paar honderd meter stonden er een paar huizen in dat bos, het is tenslotte een straat. Dat zien we in Mol wel meer, maar dat kan de pret niet drukken.

Maar toen moesten we een grote steenweg over en liepen we gewoon op straat.

En wat nu volgt schrijf ik nu omdat ik wel altijd vertel dat Luc kan mopperen over smalle paadjes bergop maar dat ik het nu eens wil hebben over wat mij aan het mopperen krijgt op wandel.

Er waren, zoals men dat nu pleegt te noemen, te veel prikkels: te veel beton, te veel auto’s en dat op een zaterdag, te veel gezoefzoefzoef en mijn oren die dat dan wel een poosje accepteren maar toch gaan protesteren.

En ik mopperde. Echt wel. Echt zo van: “Voor dit verborgen pareltje hebben ze toch niet hard moeten zoeken” en “Ik keer op mijn stappen terug hé” dreigde ik ook.

Maar uiteindelijk liep die straat het bos in, werd alles bos, mijn oren rustiger en was ik in één klap mopperaar af.

Een lang verhaal in het kort? Nadat we terug bij de auto waren, ons weer even in burgers hadden vermomd i.p.v. wandelaars, zegden we: “Toch een schoon wandeling hé” en “Die moeten we onthouden voor een volgende keer”.

Achteraf gezien was dat stuk ongeveer 1,3 kilometer lang maar kan ik dat tegen volgende keer, mits wat aanpassing, halveren.

Dan duiken we het bos in tegen de tijd dat mijn oren beginnen te sputteren en ik begin te mopperen.

____________________
¹ Toerisme – Gemeente Mol

Mei is lekker wegwezen

By ms

On 23 mei 2023

In Center Parcs

Tussen onze voorbije mini-mei-vakantie in de Oostkantons, in de eerste helft van de maand, en de komende driedaagse bij de Kempense Meren in Mol, zo tegen het eind van de maand, hadden we een paar rustige weken.

We hadden een boekenverkoop -om te bezoeken en te snuisteren- vorige zaterdag en een dagske Antwerpen met een bezoek aan de Hofkamer op de voorbije zondag voorzien.

Twee vakanties zo kort na elkaar hadden me al aan het peinzen gezet over wat ik het toch nog op het blog kon hebben.

En toen, op de voorlaatste dag van ons verblijf in de Oostkantons kwam een e-mail die me van mijn sokken blies. Een e-mail van Center Parcs Eifel. Dat is een park dat sterk mijn voorkeur geniet omwille van de streek en de geweldige wandelingen die je er kan maken. Maar dat park was al haast een jaar dicht wegens vernieuwingen.

Dus nu kwam er die e-mail met een uitnodiging. Het park ging terug open en wij werden uitgenodigd voor een proefverblijf. Jawel. Pardaf en precies tussen beide mini-vakanties in kwam het zich nestelen. Vanaf vorige vrijdag tot en met gisteren.

Ik dacht aan bedrog, aan phising, aan oplichters. Ik vertelde het aan Luc. Luc dacht aan bedrog, aan phising, aan oplichters.

Eens thuis stuurde ik schoorvoetend een e-mail met een vraag over de voorwaarden en kreeg prompt een out of office reply. Ziede wel?

Een uur later kwam er een e-mail met een antwoord van een collega, die mijn e-mail doorgestuurd had gekregen, en die kwam wel degelijk van Center Parcs Eifel zelf.

Ondertussen had Luc ook niet stil gezeten en had gegoogeld én gevonden. Op een Center Parcs forum vertelde iemand iets gelijkaardig maar dan over het park in Parijs ergens in het verleden.

We hebben én boekenverkoop én hofkamer van de agenda gegooid en zijn vertrokken.

Zoals Luc het verwoordde: “Voor die ene keer dat wij iets krijgen”.

Zomaar zaterdag

By ms

On 30 april 2023

In Za za, ze & zo

We zouden naar een boekencafé gaan. Dat stond al een paar maanden op de agenda. Het was geen typisch boekencafé, het betrof een boekencafé met een bijhorende boekenverkoop. Dat is dan blijkbaar iets anders dan een boekenverkoop met een bijhorende cafetaria.

Maar kom, het leek ons wel iets prettig om doen.

Tot Luc op vrijdagavond, met nogal ontsteld gezicht, zei: “Kom eens kijken”. Hij was nog eens gaan loeren op de site en zag een foto. Hij keek me, nog altijd met ontsteld gezicht, aan en wachtte tot ik wat zou zeggen. Lang moest hij niet wachten want ik vroeg, even ontsteld als hij: “Is dat àlles?”

We gingen niet. ~~We verprutsten de zaterdag~~ We hielden ons in stilte bezig.

Zelfs Jim las een boek.

Fideel de Fluwelen Ridder

By ms

On 20 maart 2023

In Boeken en schrijvers

Zo soms bekijk ik nog eens een bericht uit het verleden. Die zie ik dag na dag hiernaast in de zijkolom opduiken en ja …

Zo had ik op 25 februari Fideel in het snotje gekregen, een ouder logje van uit het begin van het einde van de evenementen. En ik herinnerde me dat ik me toen had voorgenomen om eens uit te kijken of ik hem nergens tegenkwam. En blijkbaar was ik dat ook weer vergeten.

Dat kwam, denkelijk, omdat ik me niet kon herinneren of ik die Fideel wel zo grappig vond of niet.

Maar acht, we zouden toch naar die boekenverkoop in Mortsel gaan, ik kon daar eens kijken. Maar neen, ik vond hem niet tussen de strips.

Luc, altijd in voor een gesprekje, sprak iemand van de organisatie aan en vroeg hem of ze soms … Zoals verwacht wist de man te vertellen dat hij dacht van niet, dat hij zo goed als zeker was van niet.

Houdt dat Luc tegen? Iets later kwam hij afgestormd met een boekje: “Het Werk van goT” uitgegeven door de “Heren van Lier¹” over Gommaar Timmermans², waarin verscheidene van zijn personages hun opwachting maakten en dus ook Fideel en Bambozijn.

Nu moest en zou ik toch dat stripverhaal vinden een googelde, vond het op een verkoopplatform, bestelde, vond het zunne van de verzendkosten, maar was gerust want Bpost deponeert pakjes toch altijd in het afhaalpunt.

Twee dagen later -op vrijdag- zat het pakje -zij het half- in onze brievenbus. Tja, er is discussie mogelijk. Is het al een pakje? Of is het nog altijd een zwaar uitgevallen brief? Ik ga toch eens bij Bpost laten weten dat alles wat niet helemaal in onze brievenbus kan, voor mij een pakje is.

Weet je waarom ik daar nu zo een punt van maakte? De maandag en dinsdag daarop zouden we bij Zoon op de B.B. gaan passen en als ze dan zoiets half in de brievenbus stoppen …

Weet je waarom ik er ook niet kon om lachen? Die verkoopplatforms geven geen namen of adressen van de verkopers. Die zie je pas bij ontvangst. Dat pakje kwam uit Zoons gemeente. Dus is dat gewoon vijf euro in ’t rioolputteke hé.

Stop ik hier? Of vertel ik de rest ook nog? Ach neen, misschien rolt er nog een log voor later uit.

Waar kon ik uiteindelijk wel om lachen? Om de -ietwat onnozele- fratsen van Fideel en zijn halfgare maten en toen nam ik er al die complicaties maar al gewoon bij.

pske van mske:

Jammer genoeg, geen afbeelding. Het colofon van de eerste vermeldt uitdrukkelijk dat niets uit de uitgave mag worden verveelvoudigd … In de strip staat gewoon: Copyright: G. Timmermans.

Wij houden ons daaraan. Googelen op afbeeldingen werkt verduidelijkend.

____________________
¹ Heren van Lier
² Gommaar Timmermans