Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Geplande postjes

Soms zit ik zo ’s avonds te overdenken wat ik nu toch op dat blog moet vertellen? Dan is de muze eens vroeg naar bed gegaan, denk ik.

Want eens ze uitgeslapen is, stapelen de concepten zich op.

En komt er een moment en krijg ik ineens zin om ze uit te schrijven. Maar wat doe je er dan mee? Meestal plan ik ze dan in. En dan kan het gebeuren dat er al voor een hele week logjes in de planning staan, die soms wel eens verschuiven als er iets recenter, zonder houdbaarheidsdatum, tussen komt.

Laatst vertrokken we op een daguitstap en een luguber idee plopte zomaar mijn rare hersenkronkel in. Ik bedacht dat ik ook het eeuwige leven niet heb en wat dan met die nasleep die …

Ik heb me wel al meermaals afgevraagd wat er met het blog gaat gebeuren eenmaal ik er niet meer ben, maar dat is wel een ander verhaal.

Ik zette alle geplande logjes terug in concept.

Als we een paar dagen uithuizig zijn, doe ik het wel bewust. Dat voorzie ik logjes zonder houdbaarheidsdatum uit veiligheidsoverweging.

Ondertussen staat er toch wel weer een heel klein resempje bij de geplande te pronken. Ik kan niet zeggen hoeveel, want dat varieert van dag tot dag. Wie weet hoeveel er overblijven als dit verschijnt.

Weghalen? Of niet? Om het op zijn Hamlets te zeggen: “That’s the question”.

Previous

Gent – zoals gezegd

Next

Het Nieuwsblad

16 Comments

  1. Dat is interessant vraagstuk. Weghalen ontneemt je de vrijheid eens een dag of langer even níet aan het plaatsen van je berichten te denken. Bij laten staan ontneem je jezelf de regie over dat plaatsen. Ik denk dat zolang je daar zelf een beslissing over kunt nemen er geen probleem is. Maar wat als je die beslissing, al dan niet tijdelijk, niet kunt nemen? Misschien moet je net als in science-fictionfilms een soort tijdklok inbouwen. Als je langer dan, zeg, drie dagen niet reageert op reacties vernietigt je WP-account zichzelf automatisch, al dan niet met een weemoedig Adieu. (Maar als het aan mij ligt is dit nog heel lang niet nodig.)

    • ms

      De geplande, als we een paar dagen weg zijn, hebben een dubbel doel, Ik maak een inhaalbeweging met vertelselkes waarvoor ik anders twee logs op een dag zou moeten schrijven om ze verteld te krijgen en zet ze dan in een soort toekomstige planning. Slaapt de muze, dan gebruik ik er eentje van.

      Anderzijds moet ik er geen onverlaten attent op maken dat dat huis hier alleen staat en al is Jim dan aanwezig, erg afschrikwekkend is die niet.

      Maar stel dat we een ongeval krijgen en laat ons nu nog niet het ergste denken, we liggen een paar dagen ingegipst. Dan kan het zijn dat er logs verschijnen op sommige dagen en dan weer een pooske niks om dan weer op te duiken op voorziene vakantiedagen. Dat geeft toch geen pas.

      Maar een tijdklok? Ik weet niet. Er was een tijd dat ik overwoog om ergens een vermelding (testament?) te laten opnemen dat dat blog nog 20 jaar -al zou 10 nu ook al volstaan- moet blijven bestaan.

      De reden waarom is simpel en uit eigen ervaring. Als je jong en onbezonnen bent denk je er niet aan, maar wanneer je grootouders er niet meer zijn valt er je -mij dan toch- van alles in dat je hen eigenlijk nog zou willen vragen … al was het maar een recept van de kermisvlaai die grootmoeder maakte. Of mijn andere grootmoeder vragen van waar dat diepe litteken in haar hals kwam (waar ik als peuter wel erg door geobsedeerd was).

      Echt … met mijn twee grootvaders zou ik graag eens een ernstig gesprek hebben over serieuzere zaken. Om één of andere reden heb ik die niet gekend, de ene verongelukte toen ik nog geen vier was, de andere heb ik, naar mijn gevoel, niet kunnen leren kennen.

      • Dat is een goede reden het blog nog een poos beschikbaar te laten zijn! Daar had ik niet aan gedacht. En nu je het zegt, ook ik zou graag nu willen praten met bijvoorbeeld mijn grootouders en ook mijn ouders, echt praten, als, ik dan, inmiddels zelf een oudere.

  2. Je kunt je overal druk om maken, dat zie je maar weer.
    Maar het zo grappig vertellen? Dat lukt niet iedereen. 😁

    Wat er na je dood gebeurt is dan geen probleem meer voor je. Je weet er immers niets meer van, geeft de rust die je dan hebt.

    • ms

      Ik denk soms ook dat ze er na mijn dood maar hunne plan mee moeten trekken, maar anderzijds staan er wel dingen op dat blog die op zeker moment wel eens verhelderend zouden kunnen zijn, als de kleindochters zich bepaalde vragen gaan stellen.

      Ik weet het niet, ik lig er niet wakker van. Meer nog, zoals Luc het zegt, ik slaap al als mijn tweede been nog niet in bed ligt. 😉

      • Toegegeven, ik denk ik er ook wel aan. Voor allerlei zaken.
        Om te beginnen rustte ik niet eerder dan dat de financiën voor de nabestaanden geregeld waren, wat er aan gevoeligheden ligt bekijk ik af en toe. Verhalen, familieperikelen, enzovoorts.

        • ms

          Financiën zijn hier niet geregeld. Het kan nooit zoals ik het wil, omwille van de wet daaromtrent. En als ik dààr aan denk gaat mijn denker sputteren en gaat hij in overdrijf en oververhitten en dan denk ik dat ik dat oververhitten zou kunnen gebruiken om het boelke in de fik te steken, maar wat moet ik dan nog gedurende de periode dat ik er wél nog ben.

          Het is een draaimolen zonder einde. Daarom heb ik daar de pries uitgetrokken en mezelf verboden om er nog aan te denken.

  3. Mijn blogposts met “muziek op zondag” staan gepland tot en met juni. Die hebben een uitstekende houdbaarheid. Wat er met de blog zou gebeuren moest ik plots komen te sterven laat ik aan mijn huisgenoten over. Ik zal er niet van wakker liggen. 🙂

    • ms

      Ik lig er niet van wakker, zie mijn reactie bij Bertie.

      Maar het is een beetje een (groot) hoofdstuk over een bepaald stuk uit mijn leven. Mogelijk interesseert het hen geen knijt, maar soit, dat is dan mijn probleem niet meer.

  4. Ik heb aan mijn zoon gevraagd om mijn overlijden bij mijn blog te zetten en na een weekje alles te verwijderen. Verder staan er toch geen geheimen in dus mocht het nog blijven staan, dan kan ik er ook niets meer aan doen natuurlijk.

  5. Op voorraad bij geplande blogs is niet verkeerd. houdoe Robert

  6. Ik ben deze dagen helemaal ondergedompeld in de dood door het sterven van mijn moeder. Het zet je ook aan het denken over je eigen einde en wat en hoe je alles wil regelen. In zoverre dat mogelijk is…

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén