Zoek
Denkelijk zat ik in het vierde of vijfde leerjaar toen de leidsters van de chiro op een avond bij ons aanbelden en aan mijn moeder vroegen of ze geen kookouders wilden zijn. Dat moest ze nog in beraad houden aangezien mijn vader niet thuis was.
Maar het was eigenlijk al duidelijk dat de zaak beklonken was, toen ze vroeg hoe het in zijn werk ging en ook hoe het zat met de voorraden en de aankopen.
Dat was blijkbaar geen probleem, volgens de hoofdleidster, want er bestond een nieuwe winkel, die enkel verkocht aan kleinhandels en jeugdbewegingen e.d. Je kon er ook zomaar niet binnen lopen, je had een kaart nodig. De winkel heette Makro.
Jaren later hoorde ik wel eens één of andere zeggen: “Oh maar, ik heb een kaart van de Makro” en echt waar, in dat gezegde klonk toch telkens weer een zekere vorm van stoefen door.
Eens getrouwd konden wij, als we dat wilden, óók naar de Makro. Mijn ex kon de kaart van het werk gebruiken. Nu erg veel hebben we daar geen gebruik van gemaakt; de weg naar Machelen was nu ook niet echt de vlotste te noemen.
Toen ik zelf een zaak had, kreeg ik zelf een Makro-kaart, twee zelfs. Maar we reden dan wel naar Luik.
Maar de Makro was de Makro niet meer. Iedereen kon zo’n kaart bekomen. Iedereen kon er binnen maar er was zoveel interesse niet meer. Dat kon ook niet min, de rekken waren keer op keer minder gevuld en het aanbod werd kleiner en kleiner …
En de Makro ging failliet1.
pske van mske:En nu was het de bedoeling om er hier een wat gelijklopend verhaal aan vast te knopen, maar ik heb het maar in twee delen voorzien. De andere episode is voor later.
1 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/01/10/makro-failliet/
bertjens
Dat was me wat, de winkel zou jé van hét zijn.
Wij konden er ook naar toe, met de kaart van zwager. Het was er erg druk.
Het voordeel was er inderdaad, maar je kocht zoveel dat je meer geld kwijt was dan je wilde.
De tweede keer zijn we omgedraaid, het was er te druk. Daar is het bij gebleven. We hoorden later dat er een andere gelijksoortige winkel werd geopend, of het waar was weet ik niet.
ms
Ik vond hem vooral handig voor de benodigdheden voor de zaak. En terwijl we er dan toch waren keken we ook nog eens rond.
Peter Grey
Is Makro failliet? Niet lang geleden was ik nog in de vestiging in mijn stad. Er hing wel wat personeel rond zo hier en daar (aan de hoge stellingkasten), maar dat het zo slecht ging wist ik niet. We hebben hier ook een Sligro en een Hanos. Sligro is favoriet, een betrekkelijk kleine winkel met een soort supermarktgevoel. Het personeel werkte er al jaren en we groeten elkaar vanuit herkenning. De wijnman doet ook de vis, en soms krijg je een fles Makreel controlé mee. 🙂
ms
Makro België is nu al meer dan een jaar failliet. De gebouwen staan er wel nog, maar die zouden nu ook worden overgenomen.
____________________
1 Het Laatste Nieuws
MyriamC
Mijn ouders hadden een zaak, dus wij hadden thuis ook zo’n kaart. Later werd ik zelfstandige en had ik zelf een kaart. Wij gingen er regelmatig naartoe. Ook naar de Sligro en de Hanos. Nu gebruik voor de Sligro en de Hanos de kaarten van mijn broer.
ms
Sligro en Hanos hebben wij hier niet. Dus hebben wij geen kaart meer nodig. 😉
MyriamC
Hebben nochtans lekkere dingen en een mooi assortiment non-food.
ms
Dan ga ik eens nakijken of we niet aan zo een kaart kunnen geraken, want van beide is er een vestiging in Hasselt.
Matroos Beek
Destijds heb ik veel moeite moeten doen om zo’n kaart te krijgen. En eens ik ze had, ging de Makro failliet.😉
ms
Op het einde waren ze echt “te geef” te noemen. Ik vreesde dat wij de onze zouden moeten inleveren hebben toen ik op pensioen ging, maar neen. Niet dus.
MyriamC
Ik ook niet. Die van Sligro en Hanos dus wel.
ms
Ik ga de mogelijkheid om er eentje te krijgen eens bekijken. Wie weet …