Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Vroeger en nu Deel 2: Tupperware

Dan ga ik maar eerst even afwerken waar ik in dit log aan begon.

Er waren demonstratieavonden en het eerste wat ik daar als kind van meekreeg ging over Avon. Daar is mijn moeder wel meerdere keren naartoe geweest.

Een keer herinner ik me dat ze een erg rode lippenstift voor zichzelf had meegebracht. En dat was het ogenblik dat ik lippenstift leerde kennen. Ik had nooit geweten dat ze het gebruikte. Daarna deed ze die wel op als we naar de grootouders treinden.

Later was er nog die keer dat ze voor mij twee miniatuurvaasjes meebracht, gevuld met een reukske: eentje met meiklokjesgeur –muguet om het wat eleganter te laten klinken- het andere rozengeur. Het was een wat kinderachtig reukske maar ach, de flesjes waren lief en snoezig en het was het gebaar dat telde.

Er waren ook de Tupperware-avonden. Maar daar ging ze niet zo vaak naar toe. Ze vond Tupperware te duur, volgens mij. Al bracht ze dan wel eens vormpjes voor waterijsjes mee.

Later kreeg ik te maken met een vorm van snobisme. Want ik werd, als jong-getrouwde, niet uitgenodigd voor die Tupperware-avonden en miste ze niet, maar telkens kreeg ik te maken met neerbuigende opmerkingen zoals: “Ik wil énkel Tupperware”.

Nog later ging ik wel een paar keer naar zo’n avond en vond de eierdopjes -die nog steeds dienst doen- wel handig en de stapeldoosjes voor het broodbeleg -welke Luc helemaal niet handig vindt en dus ongebruikt in de kast staan (misschien eens meenemen naar de rommelmarkt).

Sedert we hier wonen ging ik niet meer naar zo’n avond en bleef dus niet op de hoogte. Maar het verwonderde me wel toen ik ze op een dag in Antwerpen in de hal van de onderste verdieping van een winkelcentrum zag staan met een stand. Was het gedaan met hun selectieve reputatie? Was het een vorm om de verkoop op te vijzelen?

Nu las ik weer dat Tupperware officieel faillissement aanvraagt en een overnemer zoekt1. En terwijl ik dit log aan het typen ben, vind ik ook terug dat Avon ook al failliet zou zijn2. Maar daarvan vind ik dan ook niks terug in onze media. Maar ja, ik heb er dan ook niet echt op gezocht.

Het laatste artikel heeft het wel over the “rise and fall” en blijkbaar geldt dat wel voor meerdere reuzen uit het verleden.

____________________
1 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/09/18/potjesproducent-tupperware-vraagt-officieel-faillissement-aan-en/
2 Avon

Previous

Bluetooth

Next

Nikkel

13 Comments

  1. Ik was nog maar 11 jaar toen Avon mij blijkbaar geschikt achtte om hun producten te verkopen. Aangezien ik bij niemand aan de deur durfde te kloppen, enkel bij de buurvrouw, die koopverslaafd was, had ik een vrij goede verkoop bij slechts één klant. Het heeft echter niet lang geduurd, vermoedelijk zijn ze achter mijn leeftijd gekomen. De samenwerking werd stopgezet na een twee maanden. Ik hield er een klein zakcentje aan over.

    • ms

      Verkoop aan de deur? Dat kende ik niet. Mijn moeder werd uitgenodigd en dat was dan op zo een demonstratieavond, net zoals bij Tupperware.

      • Ja, nu weet ik niet meer precies hoe het is gegaan, maar ik kreeg via de post monstertjes om bij de mensen te gaan en bestelbons om te noteren wie wat kocht. Die bons en het geld moest ik insturen.

  2. Niets duurt eeuwig. De Romeinen hadden hun teloorgang ook niet voorspeld. Niet dat ik de Romeinen en Tupperware in één zin wil plaatsen, al heb ik dat nu wel gedaan. In mijn stad hadden we op een zeker moment een Tupperwarewinkel. Niet erg lang, maar inderdaad, dat was een teken aan de wand. Mijn moeder had bakjes van T. Ze waren wel duurzaam want ik geloof dat ik er eentje geërfd heb en die doet het nog steeds.

    • ms

      Niks duurt eeuwig. Als ik het zo bekijk zou onze beschaving ook wel op een fiasco af kunnen stevenen.

      Ja, echt. Die Tupperwarestand in dat winkelcentrum in Antwerpen was zo tegenstrijdig met hun politiek van enkel verkoop op uitnodiging dat ik dacht dat dat wel eens het begin van het einde kon zijn.

      Toen ik ooit een tweede exemplaar van iets wou kopen, kon het niet. Ik moest ervoor naar een demonstratie. Tja …

  3. Och ja, Avon, waar is de tijd?! Ik ging met mijn moeder ook wel eens naar zo’n avond bij de een of de andere kennis van haar. Tupperware parties heb ik zelf nog gegeven toen ik pas getrouwd was, dwz ik nodigde wat vriendinnen uit en dan kwam er een presentatrice de artikelen voorstellen. Als gastvrouw kreeg je dan – naargelang hoeveel er verkocht was die avond – een cadeautje. Ik heb niet veel Tupperware maar wat ik heb is oud en gaat nog altijd mee. Eerlijk is eerlijk.

    • ms

      De oudere zaken gaan ook nog mee. Maar eens kwamen ze met bakjes om in te microgolf te gebruiken. Dat was een dikke tegenvaller.

  4. Avon, de naam zegt me niets. Tupperware daarentegen is een bekende naam. Die blijkt dus ook tot het verleden te behoren. Hier hebben we er niets van in huis. Mijn schoonmoeder daarentegen meer dan genoeg.

  5. Avon, Mylène, Tupperware en meer merken. Ik hield niet van die avonden, ze duurden en duurden maar en de artikelen waren nòg duurder. 🙂
    Nog steeds heb ik een paar Tuppertjes in gebruik, de kwaliteit was en is heel goed.

  6. elsjeveth

    Och zeg, Avon ja dit is lang geleden en de flesjes waren mooi, de geurtjes vielen vaak tegen, maar de lippenstift was grandioos (volgens mijn moeder) en de avondjes met de vriendinnen op van mama op bezoek, een kwelling voor mijn vader die vluchtte naar zijn hobbyschuurtje, een feestje ons zussen.
    Tupperware avonden, daar heb ik er enkele van gehouden toen ik pas getrouwd was. Gezellige trutterigheid destijds. Maar de bakjes zo goed dat ze niet verslijten.
    Aan hun eigen succes ten onder gegaan…

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén