Dat er de voorbije zaterdag iets niet snor zat was best denkbaar. Dat er dagen zijn dat ik ergens geen zin in heb, daar kan ik inkomen, maar een dag waar ik nergens zin in heb is wel uitzonderlijk.

Uiteindelijk heb ik ergens in de namiddag een groot glas bruiswater gedronken omdat ik wél heel veel zin had in de nocturne bij Herkenrode. En ik raapte mezelf bijeen en ik genoot van de wandeling.

Vorige zondag? Dan was het weer kantje boordje. Was ik ziek? Neen. Maar 100% voelde ik me toch niet. Ergens ging ik me als Kortjakje voelen.

Dat gevoel van welles/nietes had ik wel al meer en meestal …

En ja! Dààr had je het. Op maandag stond ik op met een middelgrote koortsblaas. Dat is bij mij altijd teken dat er wat gescheeld heeft. Rotdingen zijn het. Ellendig voel je je daarvan. Na een paar dagen krijg je er een korstje op en dan is eigenlijk het meeste leed geleden.

We zijn op goede weg.