Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Boekmishandeling

Ik houd van boeken. En ik heb dus een grondige hekel aan ezelsoren, gekraakte ruggen en gekrabbel in de kantlijn. Met een naam of aanverwante op de voorpagina kan ik nog leven maar al het andere is effenaf crimineel.

Dus vraag ik me af waarom iemand, die een boek in handen heeft, het interessant genoeg vind om er de, voor hem of haar belangrijkste dingen, in te onderlijnen, het daarna aan de Kringwinkel bezorgt.

Uitgelichte afbeelding:

    Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).



Previous

Grapjes van de artificiële

Next

Inhaalmanoeuvers

24 Comments

  1. Ik weet het niet. Ik onderstreep en noteer ook wel eens wat in een boek, in non-fictie als ik denk dat ik een zin of passage ergens voor nodig heb, of gewoon een mooie zin die ik wil herlezen. Dat het voor andere lezers storend kan zijn begrijp ik wel. Je zou uren kunnen nadenken over wat de toevoegingen en markeringen voor de oorspronkelijke lezer van waarde zouden kunnen zijn geweest. Maar daar lees je meestal geen boek voor.

    • ms

      Veel vroeger had ik een geschreven lijstje met kwinkslagen en quotes. Daarop schreef ik ook de zinnen, die ik wou onthouden, uit boeken met vermelding van het boek en zelfs de pagina. Dat zat in een blikken kistje.

      Dat is nu wel verdwenen. Sommige uitspraken verschenen op het blog, andere zijn gewoon gewoonweg weg.

      Indertijd had je een boek en dat hield je dan wel meestal, maar toch deed ik het niet, er in schrijven dan.

      Nu staan hier een paar boeken waar bladwijzers in zitten. In één boek zitten er zelfs drie.

      Nu is het natuurlijk mogelijk dat het boek, waar ik het over heb, van iemand was die het wou houden en dat zijn/haar nakomelingschap dat bij de Kringwinkel bezorgde.

      Toen ik het boek “Extreem luid en ongelooflijk dichtbij” van Jonathan Safran Foer wou kopen heb ik éérst gegoogeld of al die krabbels er wel bij hoorden. 🫤

  2. Er zijn zelfs mensen die dat in bibliotheekboeken doen, dat onderstrepen bedoel ik. Dat weet ik nog uit de tijd dat ik er werkte, maar misschien is dat nu minder omdat nu misschien beter nagegaan kan worden wie de laatste lezer is geweest. Hoewel je kunt natuurlijk zoiets nooit bewijzen, wanneer een boek terug komt is er geen tijd om het helemaal door te bladeren natuurlijk.
    Ik wens je een fijne zondag toe.

    • ms

      Dat heb ik vroeger ook wel gemerkt, toen ik nog naar de bibliotheek ging. Het stoorde me toen ook bij het lezen.

  3. Iemand die ZIJN EIGEN boek in handen heeft, die doet daarmee wat hij wil me dunkt. Onderstrepen, highlighten, notities, …

    • ms

      Ja, maar dan moet het later niet terug in de verkoop terecht komen.

      Bij Boekenbalie krijg je een vermelding in welke staat een boek zich bevindt: “zo goed als nieuw, in goede staat, in gebruikte staat, …” en dan kan je zelf besluiten of je het koopt of niet. En “gebruikte staat” kan dus ezelsoren, gekreukte ruggen of krabbers betekenen. Niet dus. En eigenlijk vermelden ze daar ook nog bij dat er een naam kan in staan, wat me op zich niet zou storen.

      In de Kringwinkel komt het gewoon in de rekken, maar is de prijs niet aangepast aan de innerlijke staat. Ze baseren zich denkelijk enkel op het uitzicht.

      • In de Kringwinkel zullen ze ook geen tijd hebben om alles wat ze binnen krijgen te controleren. En zeg nu zelf, als je een boek koopt voor 50 cent of 1 euro, dan kan je moeilijk verwachten dat het intact is.

        • ms

          Wat? 50cent? 1euro? Welke Kringwinkel is dat dan? Want daar ga ik onmiddellijk een kijkje nemen.

          Hier bij ons vragen die van het Hageland gemiddeld 5€.

          Het kan goekoper bij Okazi (Hasselt en Sint-Truiden) en daar betalen we gemiddeld 3€.

  4. Moet iemand zelf weten in eigen boeken, maar komen ze in de verkoop of weggeef terecht, dan ergert het me. Het klopt, ook in sommige biebboeken kom je het tegen, gelukkig niet vaak.

    • ms

      Als je het bij Boekenbalie bezorgt weet de eventuele koper dat er iets aan scheelt en krijg je er misschien nog iets voor, maar dat weet ik niet.

      Bij de Kringwinkel geef je het gratis af. Dan zou ik eerder overwegen om het gratis aan een geïnteresseerde te geven.

      Wij geven uiteindelijk niks meer aan de kringwinkels, gewoon omdat ze te hebberig zijn/worden.

      En in bibliotheekboeken? Dat is compleet onaanvaardbaar.

  5. Als ik iets wil gebruiken uit een boek, bijvoorbeeld mij onbekende technische of geschiedkundige informatie, maak ik een foto met de smartphone en sla dat even op. Hoef in een boek dan niet te krabbelen of wat. Veel boeken kregen indertijd wel een speciale stempel (klein) met een biebnummer uit mijn collectie. Tegenwoordig met potlood….:)

  6. Mooie zinnen zal ik niet onderlijnen in een boek, ook met de gedachte dat ik het boek misschien doorverkoop of weggeef. Ik heb wel een schriftje waarin ik de dingen noteer die ik wil onthouden.

  7. marieclaire

    Wat ik nog erger vind zijn de koekkruimels, stukken chocola, kauwgom en wat dies meer zij die ik in een bibliotheekboek aantref. De eerste keer dat ik dat aantrof was voor mij voldoende reden om nooit meer een boek uit de bibliotheek te halen. Ik stelde me dan voor dat het hele boek wel zo vies zou zijn met speeksel en al. Niet om aan te pakken. En nee, ik heb geen smetvrees.

  8. Aantekeningen maken of onderstrepen doe ik nooit. Boeken die ik om de een of andere reden graag lees houd ik. Die doe ik niet weg. Ik heb wel enkele miskopen. Die plaats ik dan in een minibib.

  9. elsjeveth

    Geen idee. Ik leen veel boeken bij de bibliotheek, daar mag je uiteraard niet in onderstrepen etc. Lees ik iets wat me echt opvalt, of de gebruikte taal zo fraai is, dan neem ik met de Iphone een foto van dat stuk. Kan ik het altijd nog eens nalezen als het boek weer terug is naar de Bieb

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén