Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Meten is weten

Voor ik aan mijn uitleg begin wil ik nog even in herinnering brengen dat Luc eigenlijk altijd en overal wil weten hoe warm -of hoe koud- het is. In elke leefruimte van ons huis -en buiten ook- is er wel een thermometer te vinden, soms meer dan één.

De laatste nieuwe was er ene voor in het kot, want Luc wou niet enkel weten hoe warm of hoe koud het er was, maar hij wou ook weten hoe warm of hoe koud het er geweest was. Zodoende.

Nu bezorgt dat kot ons wel een jaarlijks terugkomende onrust. Er is geen verwarming en sedert we in 2012 te maken kregen met een bevroren waterleiding wordt dat bij nachtvorst wel degelijk een punt om in het oog te houden. In 2012 was echt wel een uitzondering. We hadden met een wat speciale situatie gezeten en het was toen tot -12° gegaan. Maar toch, het blijft hangen.

Eigenlijk vriest het ook niet echt in het kot dat staat aangebouwd tegen de keuken. Maar die onrust hé, die ongelooflijke onrust. Je kan het niet geloven, daarom is hij ook ongelooflijk natuurlijk.

Nu wilde Luc een slimme thermometer, zodat we vanop afstand, zoals bijvoorbeeld als we op een korte vakantie zijn, weten wanneer we, met onze telefoon, via ons slim stopcontact, de infraroodlamp, die er aanwezig is, zouden kunnen aanzetten als het nodig moest zijn.

Die slimme thermometer wilden we halen in de vestiging van een winkelketen in Antwerpen, waar er volgens internet toch winkelvoorraad was. Er waren er geen.

Luc liet er geen gras over groeien, bestelde er ene in een andere vestiging waar we dan wel speciaal om moesten rijden want bij die van Hasselt, waar we op 19 januari waren, stond: “Afhalen in de winkel is niet mogelijk”.

Ik had het er warm van gekregen.



Eens thuis bleek dat, ondanks dat Luc dat in de winkel had nagevraagd, er wel degelijk een hub nodig was om die thermometer aan de praat te krijgen.

“Dan doen we die toch gewoon terug” zei ik, maar Luc sloeg aan het googelen, vond een hub, maar vond ook een hub waar een bel aan verbonden was. “En we hebben toch geen bel” zei hij.

Dat is ook zo. Ik hoorde ze toch niet, bezoekers die we verwachten weten dat en onverwachte aanbellers vinden wij niet helemaal prettig. Zodoende hadden we de bel afgeschaft toen de batterij leeg was.

We bestelden de hub mét bel, die kwam goedkoper dan de andere. Die ging drie weken onderweg zijn, te laat dus voor tijdens ons verblijf bij “Het Meerdal” maar dat wisten we sowieso al, de thermometer was hier maar net op tijd in huis gehaald. Maar die hub deed er uiteindelijk minder dan twee weken over.

We konden hem gisteren in de postautomaat afhalen. Prima op tijd om die nu te testen met de komende vorstperiode.

Maar de bel, die installeren we niet.

Previous

De mens te veel

1 Comment

  1. Nu weet ik niet of ik jullie voor vannacht lekker veel of juist weinig nachtvorst moet toewensen. 🙂

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén