Zoek
Ooit had ik het er wel al over hoe winkelen in stadscentrum steeds moeilijker werd, aangezien je dan altijd en overal je aankopen moest meezeulen, al ben ik niet zo winkelgezind dat ik zou moeten “zeulen”.
Als ik iets wil hebben is dat meestal geen volledige outfit maar één artikel dat ik nodig heb of heel af en toe eens iets dat ik graag zou hebben.
Nu kreeg ik toch ergens in het begin van vorige week het artikel te lezen waar men het had over de leegstand in de stadscentra en ik dacht: “Daar heb je het”. Want, zo zeggen ze, dat is de schuld van de winkelcentra op de invalswegen.
Echt mijn ding zijn die winkelcentra -zoals die van het Gouden Kruispunt- ook niet. Maar die parking staat altijd bomvol, ook op zondag. Veel mensen maken er blijkbaar een uitstap van.
Ook weer in dat vorig log, noemde ik een paar plaatsen waar wij -in die tijd- eventueel naar een winkel gingen, al kan ik me dat nu niet echt meer voorstellen.
In elk geval willen ze nu dat de steden en kleine steden nu iets gaan ondernemen tegen de “handelscentra in de periferie”1.
Wij deden het al. We zetten onze auto in de parking van “De Bond” in Leuven en lopen zo de Diestsestraat of de Bondgenotenlaan in.
Gelukkig maar, want de winkel waar ik zijn wou bevindt zich niet op één van die “handelscentra”.
Alleen kan het gebeuren dat “De Bond” volzet is …
____________________1 Het Nieuwsblad
Suskeblogt
Dan maar online aankopen. Heb je geen last van bomvolle parkings. Zo redeneren volgens mij toch velen.
ms
Er zijn dingen die ik online bestel, maar kleren en schoenen horen daar niet bij. Die wil ik passen.
Mijn sokken bestel ik online. Luc gaat die van hem kopen bij dat kraam op de markt waar ze sokken hebben die hem wél passen.
Een T-shirt zou wel online kunnen, maar daar ben ik ook geen voorstander van. Tijdens corona hebben we dat wel gedaan.
meninggever
De grootste ellende voor veel (keten)winkels is toch dat men niet in de gaten houdt wat er zoal verandert in kopersgedrag. Vasthouden aan oude gewoonten is veelal het begin van het einde. Kopers (consumenten) denken slechts langs de lijn van ‘what’s in it for me??’ en zijn niet bezig met of een winkelier zelf zijn aanbod uniek vindt of aantrekkelijk genoeg. Als ik zelf ga shoppen, kijk ik wat winkels uniek maakt, en dat is veelal niet dat wat de winkelier zelf denkt. Daarbij kopen veel jongeren vooral online. Merkgevoel beleven ze nauwelijks, het voordeel van thuis gebracht worden en ‘er niet speciaal op uit moeten..’ vinden ze belangrijker dan goed advies of ‘voelen’ aan de nieuw te kopen producten….