Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De overdrijving

Zondag was Slow met Amke en Ella naar de speelstraat gegaan. Dat klinkt nu wel heel ver, maar dat is het niet, die speelstraat is hier rechtover. Maar in elk geval, daar waren ze naartoe.

Op een zeker ogenblik kwam Slow naar mske en zei: “hebben wij geen stoepkrijt? Ik dacht dat wij stoepkrijt hadden”. “Maar neen” zei mske “wat zouden we hier met stoepkrijt doen?”

’s Avonds begon Slow terug over stoepkrijt en dat hij toch dacht dat hij dat hier al gezien had. Er is hier ooit eens een stukje geweest, ja, dat nog in Ella haar zak had gezeten. Maar wij hebben geen stoep en geen plaats waar je met stoepkrijt wat dan ook kon aanvangen.

Gisteren morgen stond hij al om half negen bij Colruyt … om stoepkrijt.

“Jawadde” zei hij “is dat krijt? Dat zijn hele boomstammen, die moeten Amke en Ella met twee dragen”.

Previous

Lap!

Next

De dag van algemene blijheid

4 Comments

  1. Haha..ja, die stoepkrijten van tegenwoordig zijn wel flinke jongens hè hahahaa!

  2. bea

    Ja, die zijn precies gemaakt voor kinderen met hele grote handen

  3. Dat is zo groot dat je het onmogelijk nog kwijt kunt raken

  4. Dat doet me trouwens denken aan vroeger..toen de krijtjes nog gewoon klein waren..toen werden er in de buurt nog weleens straattekenwedstrijden gehouden..kreeg je op het plein bij de kerk een vierkante meter toegewezen en had je een halve dag de tijd om dat om te toveren tot een prachtig kunstwerk..mét krijt. Die krijtjes waren zó op..en dan mocht je nieuwe halen bij de spelleiding. Met de krijtjes van nu had je drie dagen door kunnen krijten zonder aanvullen schat ik! hahahaha!

Laat een reactie achter bij AriadnesdraadReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén