Eerst waren er de twee tickets voor een film, gespaard met bedankt-bonnetjes van de bloedgevers. Ze kwamen er niet goed uit. Waar gaan en wanneer? Het openbaar vervoer rijdt niet zo laat als ze hier van Hasselt komen. Brussel en Leuven is doenbaar. Maar eigenlijk ontbrak de zin om na een avondje stappen nog maar eens met de fiets van dat station naar huis te komen.

Dan was er Slow’s verjaardag die, door omstandigheden en evenementen, nog altijd op een passende manier om te vieren wachtte.

En dan was er ook de zin om nog eens naar zee te gaan.

Het idee kwam zo maar ineens op. Of Slow zin had? Hij was direct akkoord in elk geval. En dan konden ze de markt van Oostende nog eens doen. Daar had Slow nu wel eens zin in.

mske maakte de planning op. Ze zouden naar Oostende sporen, daar naar de markt gaan, met de kusttram naar Blankenberge rijden, inchecken, wat flaneren op de dijk, iets gaan eten en dan met de kusttram terug naar Oostende Kinepolis rijden, de film meepikken en naar het hotel rijden.

Voor de tweede dag stond niets gepland, ze zouden wel zien en wat rond hangen.

Het werd een grandioos weekend blijkbaar al werd er aan de planning gesleuteld.

Zo zijn ze namelijk op de middag in Oostende gaan tafelen omdat ze anders niet wisten hoe laat ze aan de Kinepolis zouden geraken en hebben ze ’s avonds maar een slaatje genomen. Maar ach, een te strakke planning is ook niet alles.

En het weer? Wel dat zat best mee. Op zaterdag was de lucht grijs en hielden ze hun jas maar aan. Maar op zondag heeft mske met die jas lopen zeulen dat het geen naam had. Enkel op de fameuze trappen van Blankenberge schoot de wind zo hard dat ze bijna uit haar t-shirt waaide.

We gaan meer vertellen over dit weekend hoor, maar niet alles in één keer.