Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Maretak

Heel wat jaren geleden vertelde de non in de school over de druïden en de maretakken die ze met gouden messen moesten snijden. Misschien was mske nog te klein en keek ze niet genoeg rond, maar maretakken zag ze niet.

Heel wat minder jaren geleden reed ze door Noord-Frankrijk en zag de ronde donkerte in de bomen en ze wist: dat zijn maretakken.

Niet zo heel veel jaren geleden zag ze de maretak hier in grote getale opdoemen. Hij was terug om zo te zeggen, of misschien was hij zelfs nooit hier geweest.

Twee weken terug treinde ze door Zuid-Nederland en zag de ronde donkerte in de bomen en ze wist …

mske zou er wel eens eentje willen gaan snijden, maar dan niet met een gouden mes, een gewoon mes zal ook wel goed zijn zeker. Alleen staan die dingen zo hoog of onbereikbaar. Toch wel erg hoor, toen ze zo hoog kon klimmen zag ze ze niet en nu … misschien geraakt mske nog wel ín de boom maar de vraag is enkel: hoe komt ze er terug uit?

Previous

Stank in trein

Next

Fout ticket machine

4 Comments

  1. Nou.. je kunt altijd die van het paatje gaan halen.. strakjes in de kersttijd in de winkels.. want dat is duidelijk plastic hahahahaa!

  2. de brandweer?

  3. Ik heb ooit eens het verhaal gehoord dat je onder de maretak staat, mag je kussen.

  4. In onze streek vind je die niet.Ik zag er eens héél veel in de kruinen van de bomen in Frankrijk, maar ik had geen zin om aan boomklimmen te doen!

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén