Even een straf verhaalke vertellen. Maar er staat geen letter gelogen in en er is niets uit de duim gezogen.
 
Toen SS Slow buiten zette, liet ze dat door het Vredegerecht vastleggen, zitting 3 september 2002. De rechter bepaalde dat de nog openstaande rekeningen 50/50 moesten betaald worden en dat de auto aan Slow toekwam, die daar moest gaan mee werken.
 
Door een administratieve fout kwam in het verslag een keer te staan dat ze 50/50 moeten betaald worden maar op de volgende pagina stond dat Slow ze allemaal moest betalen.
 
SS hield zich aan de tweede pagina en betaalde niets. Bovendien haalde ze de auto weg voor de deur van Slow’s zus waar hij toen verbleef. Bovendien verwittigde ze de maatschappij waar Slow’s zus haar huis huurde zodat deze een brief kreeg waarin stond dat hij daar niet mocht verblijven. En Slow stond weer op straat.
 
Zijn toenmalige advocate verbood hem die rekeningen te betalen. Hij moest dat regelen met de instanties in kwestie. Slow betaalde tóch de gemeenschappelijke belastingen aanslagjaar 2001 – inkomsten van het jaar 2000 voor een bedrag van ± BEF. 100.000,- omdat hij met die mannen geen last wou.
 
De advocate was daar boos over en zette een procedure in om in beroep te gaan. Gehaast als het gerecht is, zou dat voorkomen op 30 juni 2003.
 
Het begon aanmaningen te regenen, maar telkens was het bedrag hoger dan het oorspronkelijke bedrag en Slow besloot dat hij beter de rekeningen kon betalen dan de aanmaningen. De advocate werd nijdig en Slow besloot van advocaat te veranderen omdat er barstjes waren in het vertrouwen. De advocate rekende 1.000€ i.p.v. de overeengekomen 400€, voor niets te doen buiten een beetje van haar neus te maken tegen haar eigen cliënt. Haar advies indachtig betaalde Slow haar enkel het overeengekomen bedrag en liet de rest rusten.
 
Iets voor het beroep moest voorkomen liet SS‘ advocaat weten dat ze daar toch niet gingen over procederen, dat was te kostelijk en dus stelden ze voor het beroep te laten vallen en een minnelijke schikking te treffen. De nieuwe advocaat was hiervoor wel te vinden maar zat op 8 juli 2003, samen met Slow voor piet snot want madam en haar advocaat stuurden hun kat.
 
Ondertussen kwamen er nog rekeningen. Maar aangezien dat rekeningen betrof van na Slow’s vertrek en aangezien Slow op dat ogenblik al bij mske was, schreef mske brief op brief en sommige dingen konden geregeld worden, andere niet. Zo zei Boeke op een keer: “ons ma vraagt wanneer je eindelijk Canal + gaat betalen want wij kunnen die niet meer nemen”. En het water wilde zijn naam niet schrappen aangezien zij die moest overnemen en het niet deed. Slow zei het abonnement volledig op en mske ging in de clinch met het water. Ook de nieuwe belastingen voor het aanslagjaar 2002 – inkomsten van het jaar 2001 kwamen: ± 2.200€.
 
SS schreeuwde van de daken dat zij die betaald had en Boeke stak Slow door dat ma zijn belastingen had betaald. Slow geloofde zijn oren niet en bezwoer mske dat ze dat nooit zou doen … betalen bedoelde hij dan. En mske dacht dat ze dan toch al lang iets zouden gehoord hebben. De klop kwam als een donderslag bij heldere hemel in het begin van juli 2004. Toen vielen ze samen in de bus. Een herinnering voor die van aanslagjaar 2002 – inkomsten van 2001 en de nieuwe van het aanslagjaar 2003 – inkomsten 2002, toch ook wéér ± 1.000€. Slow kreeg juist geteld tien dagen om die achterstand te betalen. Hij verloor even de pedalen. Dus belde mske naar de belastingen en vroeg waarom ze niet eerder verwittigden. “Ach” zei de vriendelijke mevrouw “de dame had een afbetalingsplan aangevraagd, maar heeft er zich niet aan gehouden”. En mske regelde dat de achterstand pas in oktober moest voldaan zijn. De vrouw, alhoewel vriendelijk, vroeg onmiddellijk: “en hoe zit het dan met die van het aanslagjaar 2003?” En mske was even vriendelijk toen ze zei dat ze dat wel zouden regelen.
 
Nu zegt mske wel dat ze voor dat aanslagjaar van 2003 enkel Slow’s deel gaan betalen, dan staan ze hier binnen enkele maanden wel weer terug maar dat geeft dan toch een poosje respijt. Want op die brieven staat klaar en duidelijk de verdeling weergegeven, maar er staat wel bij dat bij niet-betaling van één van beiden, de andere ervoor aangesproken wordt.
 
Nu weet mske al minstens één geval waar beslag werd gelegd op de goederen van de nieuwe partner omdat de belastingen ervan uitgaan dat niemand ergens kan wonen zonder daar eigendom te hebben. Dus draait mske mee op voor de belastingen van hare doorluchtigheid. En toen ze deze zaak vertelde op de afspraak van dinsdag wisten deze heren haar te zeggen dat dat inderdaad zo is. En zeker omdat er ginds niets te halen is en ze geen beslag kunnen leggen bij een minimum inkomen van 870€, zullen ze hier wel komen opladen ondanks dat alles van mske is.
 
Nu zegt deze advocaat ook wel dat Slow dingen betaalde die hij niet had moeten betalen, maar toen er vorige week een rekening kwam voor de taks van het water voor 30€ en Slow uit pure nieuwsgierigheid de advocaat opbelde om te horen wat hij nu precies met het ding moest doen, zei die: “och het is “maar” 30€, daar gaan we toch niet over procederen”.
 
Dus is dat allemaal praat voor de vaak! Betaal je, dan zeggen ze dat je dat niet moest doen. Betaal je niet, dan zijn de bijkomende kosten ook voor jou en niet voor hen.

Wordt vervolgd …