Slow en mske liepen wat te kuieren in een park. Het onderwerp waar ze het over hadden weet mske niet meer – ze springen nogal van de hak op de tak en zolang ze zelf nog kunnen volgen is er, volgens mij, geen vuiltje aan de lucht.

“Ah ja, juist” zei Slow “dat is die Nederlandse acteur Bert André”. Dat hij dat niet was herinnert mske zich dan wel nog, maar ze herinnerde zich nog wat anders en zei: “Bert en Bertje”. “Wablief?” zei Slow. “Bert en Bertje” zei mske weer “een feuilleton van lang geleden met Bert André” en ze zong, of deed een poging tot met krassende stem.

Kan een mens van liefde leven
Ja Bertje ja
Blijft de rest ons dan om ’t even
Ja Bert ja

…

Soms vliegt een olifant (vrolijk?) naar binnen
en pikt onze laatste kruimels zwart zaad
waar wij met ons beidjes reeds weken op zitten.
Maar we wuiven hem na als hij weer vliegen gaat.

 
Dat van die olifant dat kan een ooievaar geweest zijn of nog wat anders, maar hoe dat beest naar binnen vloog, dat weet mske niet meer, maar dit was het eerste dat in haar hoofd opkwam. En of ze nu al weken op zwart zaad zaten of dat dat al maanden was, dat is maar een akkefietje hé.

Dat Bert André Nederlander was, dat wist ze ook niet, dus ging ze efkes googelen. Bert en Bertje dateert van 1969 astemblieft! Bert André is wel degelijk Nederlander, zijn tegenspeelster, Hedwig Hoefmans ook, al was het een Vlaams feuilleton. Hedwig Hoefmans blijkt maar één rol gespeeld te hebben. Ze is overleden in 2006 en met Bert André gaat het ook niet schitterend. Hij overwon leukemie maar noemt zichzelf “stabiel slecht”.

Foto’s of ander materiaal over de reeks is op ’t eerste zicht niet terug te vinden, de tekst van ’t liedje anders ook niet. Dus moeten we ’t maar doen met dat halfgebakken geval dat mske vanonder ’t stof gehaald heeft.