Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

In het digitale tijdperk

Ergens eind augustus viel er een brief voor Luc in de bus. Die kwam, volgens zijn hoofding, van de FOD Economie. Het betrof, volgens zijn onderwerp, een enquête naar de arbeidskrachten.

Op vraag van Eurostat, werd Lucs huishouden toevallig geselecteerd om aan deze enquête deel te nemen. Verder stond ook nog dat het, volgens het Koninklijk Besluit van 10 januari 1999, om een verplichte enquête ging, waarbij alle gezinsleden van 15+ aanwezig moesten zijn.

Binnen de maand zou er met ons iemand contact opnemen, mét legitimatiekaart voor een tijdstip van dat interview. In het geval we op het ogenblik van het interview niet thuis waren (na contact voor afspraak?) zouden we een visitekaartje vinden met een nieuw tijdstip.

Ik zocht zo een beetje op google en ja, blijkbaar zijn we niet alleen. Maar ik vond ook vermeldingen van mensen die zegden na die brief nooit nog iets gehoord te hebben. En toen vergaten we het hele zaakje.

Tot we van het vorige evenement thuis kwamen en een kaartje onder de deur geschoven vonden -we hebben ook wel een brievenbus- dat iemand zich bij ons thuis had aangeboden maar we waren, helaas, niet thuis. En dat zonder voorafgaandelijk contact en een telefoonnummer waar een naam moest staan en een blanco lijntje er onder voor het telefoonnummer. Hij of zij zou op 22 september om 18.20 terug langskomen.

Dat was de dinsdag van Vielsalm en aangezien we die zondagnacht -lees maandagochtend in de vroege uurtjes- thuis waren gekomen en we die maandag al zouden vertrekken belde ik het nummer. Ik kreeg het antwoordapparaat en ik zei dat ze op 30 september -vandaag- konden komen. Luc zei: “die zal nu wel terugbellen” maar daar hebben we niet op gewacht. We hebben pak en zak genomen en de deur achter ons dicht getrokken.

En ja, toen we terugkwamen flikkerde het rode lichtje van de telefoon. We waren tijdens onze afwezigheid opgebeld door dat nummer. Zodoende kunnen we ons afvragen of die afspraak nu doorgaat of niet. Gelukkig had ik die ook om 18.20u gezet. Dat is een tijdstip waarop we, onder normale omstandigheden, thuis zijn.

Previous

Veilig? Dat wel!

Next

In de sjakosj!

1 Comment

  1. gettie

    Daar wordt je ook niet vrolijk van, wat is me dat een gedoe en dat voor een officiële instantie ! Zelfs de postduif kijkt sip vind ik 🙂

Laat een reactie achter bij gettieReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén