Ik was bij de scouts, Akela bij de welpen om juister te zijn en ik had een politiefluitje aan een wit touw.

Later, maar nog altijd heel lang geleden, heb ik dat fluitje gebruikt toen ik werd lastiggevallen door de eerste generatie telefoonstalkers. Toen ik die eens goed in zijn oren gefloten had, hield het op.

Ik leerde Luc kennen, we verhuisden naar hier. Het fluitje hing waar het altijd hing, aan een haakje aan de pc-tafel, dicht bij de telefoon.

En toen ineens, kwamen al die ellendelingen ons lastigvallen aan de telefoon en het fluitje was weg. Had ik dat aan Zoneke uitgeleend? Was dat ergens achter of in gevallen? Ik zou het niet weten.

Het fluitje is uitgekomen bij het opruimen van het bureau. Toen vond Luc het achteraan in een geblokkeerde schuif van een bureautafel die we al jaren niet meer als dusdanig gebruikten en waar enkel de printers op stonden. Er lag ook nog een rood plastic fluitje in. Hadden we dat daar nu bijgelegd om Luc óók te laten fluiten bij ellendige telefoonoproepen.

Het koordje is ondertussen al eens gewassen, want dat lange verblijf in een donkere schuif had die witheid wat aangetast. Ik denk dat ik het nog eens mag herhalen, of in javel stoppen.