Ik ga Harlan Coben contacteren. Ik zoek wel even zijn e-mailadres op, of ik schrijf een brief. Misschien bel ik hem wel even op zijn smartphone … had ik het nummer maar.

Jaja, bellen zou het beste zijn. Het is inderdaad een nogal dringende aangelegenheid, zie je.

Want wat viel me op in het boek: “Tegenwerking”, op bladzijde 127 en dat terwijl ik erg geconcentreerd aan het lezen was? Zo flagrant dat mijn concentratie ruw verstoord werd en ik uitriep: “ik moet Harlan Coben contacteren”?

Er staat:

Reizende sterren waren niet populair in de kleedkamer.

Nu heb ik natuurlijk niets tegen sterren die reizen, die mogen dat ook. Maar als men het over sterren aan het firmament heeft, dan zegt men dat ze vallen. En als men het over een tennisser heeft die nog maar pas aan de horizon komt kijken maar veelbelovend een ster genoemd wordt, dan rijst die.

Met hoeveel zijn ze? Zij die bezig houden met het uitgeven van boeken? Of vertalingen van boeken? Diegene die het schrijft, diegene die het naleest -één maar?- drukker …

Het doet er niet toe. Ze zouden beter hun valies pakken en gaan reizen.