“Gaan we nu het K3 spel spelen?” vroeg Amke na de taart. Er was tijd genoeg en Bollie zou alles klaar zetten (lees op de grond leggen), zodoende zou er geen stress aan te pas komen. De spelers, als daar zijn Ella, Amke, Slow en mske moesten maar plaats nemen. Dat op de grond zitten is niet zo erg maar dat steunen op je arm om niet om te gaan. Gelukkig was er geen rivaliteit zodat diegene die aan de kant zat waar de K3 poppekes passeerden, die dan het juiste aantal plaatsen vooruit schoof. Dat veld is reusachtig, die teerling is reusachtig, die mannekes zijn 10cm groot en die kaartjes hebben bijna het formaat van een echte postkaart. Moesten ze dat nu al ¼ kleiner maken hé … Swat!

Het spel was gespeeld en mske zette zich recht, probeerde haar arm terug in beweging te krijgen toen Zoneke riep: “Moeder! Sportacus!”  Daar wastie dan! Die rare blauwe die nog raarder was dan zijn foto liet vermoeden. Die kerel is gewoon kierewiet.

En je zag dat Ella ouder werd, want zowel Amke als Ella aten meer dan hun normale portie en terwijl Bollie een beetje van haar deel afgaf zei ze: “Zoneke, we moeten grotere porties voor ons dochters kopen!”