Omwille van andere bezigheden waren Slow en mske al een pooske niet gaan zwemmen. Maandag dus wel en gisteren ging mske alleen terwijl Slow naar de les ging. En mske besloot er eens een serieus slagske aan door te geven.

“Slagske” op zijn mskes is een vloeiende schoolslag maar dan wel op haar gemakske. Zo deed ze aanvankelijk anderhalf uur over 60 lengtes en insisteerde Zoneke dat ze die op een uur tijd zou moeten kunnen. Tja, hoe lang ze er momenteel over doet weet ze eigenlijk niet, het is wel korter maar niet op een uur.

Daarom ook dat mske poogt om zo weinig mogelijk in de banen van de baantjeszwemmers te gaan, dat zijn namelijk allemaal speedboten.

Gisteren echter leek het vrije deel wel op een kom soep met al die badmutsen als ballekes. Zodoende belandde mske dan toch maar in de baan. Maar het viel mee, daar was slechts één medegebruiker en in de tweede baan zaten er ook twee. Na twee lengtes bemerkte mske dat haar bril water doorlaat. Stoppen dus! Bril aanpassen, waarschijnlijk door het vermageren is ook haar gezicht weer wat smaller geworden. Na nog twee lengtes komt er nog ene bij en die steekt het niet onder stoelen of banken dat hij het maar belachelijk vindt om traag te zwemmen, wat mske met een nuffig gezicht laat zeggen: “ja maar jongen, ik oefen op uithouding en niet op snelheid”. Kwestie van uithouding was die knul redelijk rap weg en aan mskes uitleg mankeert natuurlijk niets.

Na een pooske verdween ook die eerste zwemmer en had mske een ganse baan voor haar allee … jà? Dat geloofde nu toch niet! Plons dook net voor haar neus het water in. Plons was -oeioeioei wat is mske slecht in leeftijden schatten- zo ongeveer een 10 jaar oud en plonsde enkele meters voor haar uit naar de achterkant, waar hij haar belette te draaien omdat hij hing te puffen zodat mske moest watertrappen en zei: “amaai, dat is verder dan ik dacht”.

Toen mske terug vertrok, kwam die pletser achter haar en deed moeite om haar voorbij te gaan. Zijn krampachtige korte snokken staken scherp af tegen mskes vloeiende lome bewegingen en ze hield wat in. In het ondiep, zelfde scenario, maar daar kan je niet watertrappen zonder je tenen te stoten, dus vertrok mske weer zonder te antwoorden op iets dat de puffende Plons haar trachtte wijs te maken. Halfweg was hij daar weer, maar aan de rechterkant. Dus heeft mske hem maar even, weer al watertrappend, de verkeersregels ingeprent. Inhalen langs links! Terug in het ondiep vroeg hij hoe dikwijls hij haar nu had ingehaald. “Vier keer” zei mske in een poging om haar draai te nemen. Plons oordeelde dat het genoeg was en vertrok.

“Oef” dacht mske en zwom verder, maar bij het draaien zag ze de groep in witte T-shirts met hun vlerken zwaaien als neergestreken gieren en vroeg ze aan de redster: “training?” Lap! Binnen tien minuten. En dat met nog 16 lengtes te gaan.

mske is dan maar bij de ballekes gaan zwemmen. Viel ook niet zo mee, al waren er al een deel uit. Daar waren de logge opa, die voor niemand opzij gaat maar zelf niet op een lijn kan zwemmen, de man die deed alsof hij uitweek maar gewoon efkes op zijn zij ging liggen en de kerel met zijn sikske in een streepke geschoren, dat doorliep tot aan zijn navel. Verder waren er nog twee bomma’s met opgeblazen badmutsen waar, naar later bleek, hun permanant onder stak. Die stonden gewoon wat aan de kant te kletsen en zwommen af en toe eens een baantje.

Awel, mske was blij toen ze haar lengtes had en alhoewel ze zich normaal nooit ergert in het zwembad, deed ze dat nu wel, toen ze onder de douche ging en de bomma’s er ook uitkwamen om daar staan te kletsen. En toen ze daarna nóg stonden te kletsen en dan precies in de doorgang, moest mske een onweerstaanbare drang onderdrukken om die twee niet terug dat bad in te kiepen.