“Heeft U al een klantenkaart, Mevrouw” is een vraag die beter is dan een permanent, want mskes haar gaat er zo maar van rechtop staan.

Kaarten dat ze zo al heeft! Kaarten. Een keer of twee keer gebruikt of niet meer geldig of weet ik veel. Kaart voor esso in Noorwegen = vuilbak, kaart voor juwelier die dicht is = vuilbak, kaart voor kledingwinkel waar mske nooit meer gaat = vuilbak, hm … kaart van Ex = op de stapel voor Zoneke, kaart voor … ach foert dacht mske en foefelde alle kaarten weer in het mapke.

Maar de kaart voor Ici Paris Xl vond ze niet.

Dus nam ze nóg maar eens haar handtas, nóg maar eens haar portefeuille en ja, daar zat die kaart op zijn plaats.

En dan te weten dat mske daar vanmorgen vóór ze vertrok had gekeken en in de winkel zelf ook nog eens.

Als mske één van dees Kulleprul vastkrijgt zal het ook zijn beste dag niet zijn.

Nu ja, dat was niet erg zei de verkoopster want dat stond toch in de pc ook. Zeg meiske, waarom moet mske dan met die kaart lopen zeulen?