Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Geen geloei bij het gesnoei

Mooi als iemand een hobby heeft. Zo heb je mensen die ervan houden om te tuinieren, maar dan zo dat ze er zelf niets hoeven aan te doen. Er komt een tuinonderhoudsdienst.

Die gooit om acht uur alle rammelende zaken onder het slaapkamerraam van de aanhanger en dan begint de pret. Een hele voormiddag gaat het dan van: “eueueung, eueueung, eueueung, …” want ja, tuinieren dat moet lawaai maken. Machines allerhande wisselen elkaar af: ze snoeien, ze blazen, ze grommen, ze bonken, ….

Weet je wat ik denk? Mocht ik de lotto winnen? Dan zou ik ook wel een mooi aangelegde tuin willen zonder het zelf te doen. Dan zou ik ook wel een tuinier nemen, maar ik zou verdorie in de overeenkomst opnemen dat tuinieren geluidsvriendelijk moet. Niets dat gaat loeien bij het snoeien of gelijk welk monsterlijk lawaai voortbrengt.

Previous

Duiven op straat

Next

De comfortzone verlaten

14 Comments

  1. Een geluidloze tuinier… daar droom ik ook van… wacht tot later als ik rijk ben ?

  2. Dat bestaat hé. Wij hebben nog een ouderwetse haagschaar en een ‘duwerke’ voor het gras. Maar als je 100+ meter haag moet snoeien, dan is een elektrische haagschaar toch wel handiger.
    Misschien ooit, als de uilen preken, vinden ze nog wel eens iets uit dat geen geluid maakt. Voor iedereen prettiger.

    • ms

      Ik weet het. Maar het is echt enorm prettig als je er door uit je bed gezet wordt. Niet dus.

      Het waren vooral de buxusbomen die in vorm dienden geschoren te worden.

      Hier wat verder wonen er die elk weekend zélf bezig zijn. Dat horen we ook tot hier maar die zitten ver genoeg om niet storend te zijn.

      In elk geval hoop ik dat we nu weer een poos gerust zijn.

  3. Hahaha, een mooie droom.☻ Ik zou afspreken dat er getuinierd wordt tussen 11 en 18 uur. Is realistischer.

    • ms

      Precies! Dan hoor je het ook minder, tenzij je zelf buiten bent natuurlijk.

      Maar wij zijn gisterenmorgen echt wel ons huis ontvlucht.

      • Kan ik me voorstellen. Toen de elektrische maaiers in de mode kwamen kocht bijna iedereen zo’n ding, soms voor een zakdoekgroot gazonnetje.

        • ms

          Ze waren met drie en elk van hen was met een ander geluid bezig.

          Toen de kinderen kleiner waren hadden we ook een grasperk zodat ze ruimte hadden om te spelen.

          Later speelden ze niet meer in de tuin, maar met de andere kinderen uit de buurt en hadden we geen grasperk meer nodig. We hebben er dan maar kippen op gezet.

  4. elsjeveth

    Later als ik rijk ben… dan neem ik een rotstuin, zo eentje die aan de middellandse zee grenst met een trapje naar het jacht dat ligt aangemeerd in onze baai. En als de tuinman komt om de cipressen te snoeien vraag ik aan de butler of hij de picknickmand in orde maakt en de champagne koeler gereed zet in de kajuit. En dan vaar ik naar een strandje verderop waar je alleen het ruisen van de zee hoort.
    Dat zijn nog eens dromen he?

  5. Elsje, dat zijn dromen in het groot 🙂 🙂

Laat een reactie achter bij BertieReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén