Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De kiekes van de Colruyt

In mijn jonge jaren was kip zondagseten, afgewisseld met biefstuk. Tegen ’s zondags werd de kip, gebraden en etensklaar, besteld en op zondagvoormiddag werd ze afgehaald. Herinneringen aan veel vroeger heb ik niet meer, ik denk dat mijn moeder ze dan wel zelf bakte.

In elk geval heb ik die gewoonte overgenomen en aangezien die kippenboer enkel op zondag braadde, bleef het ook een zondagsgerecht.

Tot ik zelf haantjes vette, maar dat ging niet goed. Ik vond die helemaal niet zo lekker als de gereed gebraden kiekes die je zo maar in de mond vlogen.

Daarna begon de opkomst van de kippenkramen op de markten en die waren ook weer zo heerlijk lekker. En, wat meer is, ik kon ook enkel billen kopen. Dat wit had ik altijd al wat droog gevonden maar een kiekebil met een kwak compote … daar kon je -letterlijk- duimen en vingers van aflikken.

Omdat we geen markt hadden, kocht ik er een eentje in de Colruyt, ook gebraden en wel. Ik gruwde ervan. Die kip leek niet goed gebakken en ik had de indruk dat ik in het rauwe vlees beet. Ik heb het nog eens geprobeerd met hetzelfde bedroevende resultaat.

Eenmaal we hier woonden konden we ze halen bij ons op de markt of in Sint-Truiden op de markt of in dat kraamke in Hakendover, maar daar moet je voorbijrijden en kijken of het open is.

De laatste keer dat we kiekebillen kochten bij ons op de markt vond Luc ze nogal schraal. Hij had gelijk. Het waren billen van kiekes die oorlogsgebied ontvlucht waren. En Luc bracht een kip van de Colruyt mee. Die viel mee. De volgende viel weer tegen, die daarop? Ik zei: “niet meer!”

Op vakantie wou Luc kippenfilet kopen. Ik keek naar dat witte vlees op dat witte marmer en had de indruk dat ik in de sectieruimte van een mortuarium stond. Dat heb ik nu telkens ik de rauwe stukken kipfilet zie. Ik word misselijk van het gedacht dat ik daar zou moeten in bijten. Dat misselijk gevoel heb ik -gelukkig- niet bij het zien van een naakte kip.

Het was dus een hele poos geleden dat we nog kip aten en Luc had daar zin in. Hij begon over de Colruyt en ik gruwde al op voorhand. We zijn zaterdag dan maar naar Tienen gereden om in Hakendover uit te kijken naar dat kraampje. Het was open.

“2,5€ voor een kiekebil” zei Luc toen hij terug in de auto stapte, maar ze mochten er wel zijn, je kon er een boer van zijn paard mee slaan.

We hebben die wel op zaterdag opgegeten. Voor zondag hadden we biefstuk.

Previous

Psycholoog

Next

Vogelaars

15 Comments

  1. Het gaat op en af met kip, soms smaakt het, dan weer valt het tegen. Van de week had ik kippenbillen van een eeuweling, zo taai.

    • ms

      Ik ben kip een beetje beu, je krijgt het overal voorgeschoteld met een air: “kijk nu eens, hoe origineel”. Ik kan geen kippenfilet meer zien.

      Enkel een kiekebil vind ik nog lekker, maar niet elke zondag of wekelijks welke dag dan ook. Onze menu is afgestemd op ons goesting.

  2. Ik koop altijd een hele kip bij mijn beenhouwer. Een zwartpoot of een Bresse kip, die smaken tenminste nog naar kip, en ik braad ze zelf. Heel kleine moeite. Ik kies mijn kruiden zelf en mijn oven doet de rest. Voorgebraden kip heb ik eens één keer gekocht, maar ik was daar vies van. Die smaakte totaal anders dan wat ik normaal heb. Misschien nog vermelden dat ik heel graag kook …

    • ms

      De beste kiekebillen komen hier van de markt van Sint-Truiden. Maar dat weet blijkbaar iedereen uit de omstreken en dus is dat een risico. Het kan namelijk gebeuren dat de billen op zijn eer je aan de beurt bent.

      En we eten echt niet wekelijks kip. Zoals gezegd, ik heb er gedurende de evenementen zo mijn buik van vol gekregen, dat ik niet echt vragende partij ben.

  3. Ik heb het liefst de gebraden kippenbillen of -vleugeltjes van de markt in Diest, die zijn zo lekker gekruid, of die van bij de kippenboer, met extra saus, kroketten en appelmoes! Je geeft me een idee voor zondag!! Merci!! 🙂

    • ms

      Graag gedaan.

      Eens opzoeken wanneer het markt is in Diest. Voor als we nog eens bij Nitro en Murphy de oppas gaan doen.

      • Woensdagvoormiddag! En de kippenkraam aan de Holle Griet vind ik de allerlekkerste! Zelfs het vel eet ik op omdat het krokant gebakken is!

        • ms

          Het vel van de kip?

          Bezorg me geen nachtmerries! Want die zijn weer op ronde. Al twee nachten na elkaar over de film die ik ’s avonds zag en ene ervan was dan nog een romantische.

          Holle Griet even gegoogeld.

  4. Het vel is lekker krokant en alle pluimen zij eraf. Niks om schrik van te hebben!!
    Holle griet is aan de hallezaal!

  5. elsjeveth

    we hadden op de markt in Zoetermeer lange tijd een echt poeliers staan. helaas die heeft zich naar elders verplaatst. daar kon je kippen kopen dat waren nog eens flink dames. dus nu af en toe bij de islamitische slager om een kip…smaken prima maar verlaat dan toch met een wat bezwaard gemoed de winkel. Dat slachten he?

    • ms

      Ik weet zo niet … slachten is slachten. Het is niet dat die mensen die kip met een botte zaag de kop gaan afzagen hé?

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén