Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De regen uitgedaagd

Toen de voorspelde regen uitbleef, besloot mske toch eens die bloembollekes in de grond te gaan stoppen. Ze moest daarvoor eerst het tuingerief gaan zoeken, want mske heeft niet bepaald tuinierscapaciteiten, zodoende beperken de tuinactiviteiten zich tot het uiterst minimum en waren die spullen goed opgeborgen.

Eenmaal alles bij de hand overtrok het en mske dacht van: “ik had het kunnen denken”. De paar druppels die er al dra vielen hebben haar niet tegen gehouden, maar toen ze klaar was met de bollen, vond ze toch de kop van de gieter niet zeker! Dan maar zonder kop en voorzichtekes gieten.

Ze komt binnen en blijkbaar had ze niet moeten gieten. Ze gaan namelijk dat klank- en lichtspel van in de week blijkbaar nog eens overdoen en al die opgetutte meneren en madammen die naar de feestzaal willen hunnen outfit wordt ontsierd door een paraplu.

Maar ons bloembollekes zitten toch in de grond.

Previous

De steker

Next

Voor een stukske plakband

1 Comment

  1. 13-05-2006, 17:43:09
    Wij planten morgen,
    we hebben van die vriendelijke bloemekes gevonden en nog andere enne bij de beenhouwer kreeg je voor moederdag ook een plantje, maar diene naam weet ik ook nie meer, ’t begint met ka….als ik me goe herinner!
    Enne hier zijn de tuinactiviteiten buiten barbecue en feesten ook op een zeer laag pitje)) Maar hier schijnt het zonneke nog altijd!
    http://dendwarsligger.skynetblogs.be
    nicole

    —————————————————————————–

    13-05-2006, 19:47:57
    Hoi
    Heb jij goed gedaan….ik vind dat altijd zo mooi staan al die bloempjes, liefs viv

    ps, moet ook altijd alles bij elkaar gaan zoeken))
    http://amerone.skynetblogs.be/
    viv

    —————————————————————————–

    13-05-2006, 22:11:25
    niete
    ook ik geen groene vingers,enkel pluimen in mijn g..
    zoete dromen.
    http://ridder-van-de-lach.skynetblogs.be
    ridder van de lach

Laat een reactie achter bij Juffrouw TikReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén