Met sinterklaas hier in huis was er een klein onderhoud tussen Zoneke en Ella en Ella keek bepaald donker. “Kijk zo boos niet” zei Zoneke waarop Ella haar ogen opensperde en een koddig smoeleke trok. Dat kan je best aan Ella overlaten … koddige smoelekes trekken.

Gisteren deed Slow het er om. Eerst vroeg hij haar om eens boos te kijken, nadien om blij te kijken. Amke ging dat ook even demonstreren maar bij het boos van Amke vroeg mske zich al af hoe ze blij ging kijken.

In de auto zei Slow: “ik ben Amke, vraag me eens om boos te kijken”. En even later zaten ze te hikken van het lachen. “Ik wil een camera!” zei Slow.