We lazen allebei graag, die vrouw en ik.

Toen ik vertelde dat ik niet zo televisiegezind ben en Luc wel en hij daarom een koptelefoon op zet als hij kijkt, haalde ze haar echtgenoot er bij en op dat toontje dat we zo goed kennen, dat mensen tegen elkaar kan opzetten zei ze: “zie je wel, hare man zet een koptelefoon op zodat zij kan lezen”.

Zie je wel? Heeft ze dat dan al gevraagd? Of gaat ze ervan uit dat hij dat zelf moet voorstellen?

Ik was geen vragende partij en mocht dat wel zo geweest zijn, had ik even goed mijn boek kunnen nemen en in de eetplaats gaan zitten lezen.

Misschien had ze het wel gevraagd en wou hij niet. Maar dan moet ze haar probleem met hem oplossen en ons niet als argument gaan gebruiken.

Bij zulke opmerkingen ga ik me ongemakkelijk voelen en begin ik maar over wat anders … of zeg ik helemaal niets meer.