mske was 13 toen ze verhuisden. En was het nu de verhuis of de ouderdom maar kort nadat ze in de nieuwe gemeente gevestigd waren, gaf de TV de geest. En daar stonden ze dan … en moe stuurde mske op naar de winkel, die het merk verdeelde, voor een afspraak voor de herstelling.

mske toog op pad, stapte de winkel binnen en kwam oog in oog te staan met de moeder van de eigenaar. Nadat mske de reden van haar bezoek had uitgelegd, keek de vrouw écht geniepig naar haar en zei suikerzoet: “Mor menneke, ge moet toch snappen dat ons eigen klanten voorgaan hé; hier genen TV kopen en dan mag mijne zoon den ouwen brol van een ander komen repareren”.

Moe zei: “heb je dan niet gezegd dat ze meer kans hebben om een nieuwe te verkopen aan iemand die met ouwe brol zit?”

De man is uiteindelijk toch gekomen en redelijk snel, omdat er ene hem laten weten had wat het beroep van mskes vader was.

Hoe mske daar nu zo aan dacht? Door de sleutel van de Citroën. En daarover hebben ze ook niets gezegd. Ze zullen wel zien als het ooit zo ver is dat ze een nieuwe auto kunnen kopen of ze daar een Citroën gaan kopen of elders of toch maar opteren voor die PT Cruiser.