Slow staat recht en wil naar boven gaan. Hij wil namelijk zijn meewandelende gezel, de grote ventilator halen, die vanmorgen nog niet wakker genoeg was om op te staan (vermoeden mske en ik). Maar mske, bedenkt ineens dat haar haardroger nog boven ligt en ze vraagt hem die efkes mee te brengen, zodat ze die straks niet meer zou moeten gaan halen.

Slow komt beneden mét haardroger en mét zijn ventilerende maat, zet de laatste in het deurgat richting mske en vraagt of ze daarmee haar haar niet kan drogen …

Slow zegt dat de ventilator dat gedaan heeft. Die kader hangt daar al drie jaar zonder ventilatieproblemen, mske denkt dan al maar iets gans anders, maar ze zegt: “lap en die nu nog kapot ook”. Neen hoor, niks kapot, enkel het koord waarmee hij ophing was over.

Gelukkig, want het gaat over de kader, die mske drie jaar geleden eindelijk opgehangen had, waarin een foto zit, ooit door Zus genomen in Noorwegen en die schitterend is, ondanks de ongewone manier van fotograferen. Zus was een jaar of veertien en ging bewijzen dat ze tegen de zon in kon fotograferen en zette haar zonnebril voor de lens en ze nam de foto scheef. Jammer dat we hem hier niet kunnen zetten want de kleine versie heeft ze ooit ingediend bij haar inschrijving voor fotografie en die heeft mske nooit terug gezien.