Oeioeioei! Wee de wraak van Meneer Sloddermans. Ik zal daar nooit meer mee lachen!

Door een toevallige toevalligheid, enkele jaren geleden, kwam Meneer Sloddermans het gsm nr. van Slow te weten. Niet die van mske, niet die van de zaak, maar die van Slow. Nu ja, wat gebeurd is, is gebeurd en het leven ging verder.

Nu begint Meneer Sloddermans toch licht over zijn toeren te gaan, hij heeft minder werk, dus meer tijd om te zien dat er nog dossiers niet af zijn. Zo is meneer Sloddermans nu eenmaal. Hij zou zijn dossiers allemaal moeten hebben tegen dat hij tijd heeft om te zien of ze er zijn ofte niet.

Deze middag in de auto ging Slow’s gsm en alhoewel het een verborgen nummer was, nam mske toch*.

En jà lap! Meneer Sloddermans! En zaag langs hier en zaag langs daar en dossiers hier en dossiers daar. Maar mske had gisteren met de bediende van Meneer Sloddermans gesproken en die sukkel krijgt die afgewerkte dossiers niet buiten, dus er brandt nikske.

mske was wat in haar Q gebeten door deze schending van haar privacy en toen ze thuis kwam stond hier ook het lichtje van de telefoon te flikkeren. En mske sloeg een dossier open en begon met frisse moed. Tegen vier uur mailde ze naar Mr. Sloddermans de bevindingen over zijn laatste vragen aan de gsm en toen ze het dossier klaar had, gooide ze het kladje met de gegevens in het duvelke.

Dat duvelke ging het ook efkes uithangen en spuwde rook in het buro en dat werd zo erg dat mske de premises moest verlaten en Slow snelde ter hulp. En Slow zette de nijnders in hun hok, gooide de achterdeur en de voordeur open en bedacht dat hij misschien de ventilator kon laten blazen. Hij gelastte mske uit die rook te komen; die wou eigenlijk nog aan een volgend dossier beginnen. “Niks van” gelastte Slow “we zullen intussen gaan eten”.

Hier brandde dus ook nikske, alleen veel rook. Ik kroop in mijn geheime schuilplaats, die sedert enige dagen zo geheim niet meer is, mijn witte sokskes hebben me namelijk verraden en mske hield de wacht dat ik niet naar buiten zou ritsen.

Dat was volgens mij, echt de wraak van Meneer Sloddermans. Ik vertrouw die manskerel voor niks, zelfs niet als hij niet in de buurt is. Zeg dat Sloef het gezegd heeft.

* We zijn hier zo lichtjes de SS toestanden ontgroeid.